Max Nordau

Max Nordau
Información personal
Nombre de nacimiento Südfeld Maximilian Simon Ver y modificar los datos en Wikidata
Nacimiento 29 de julio de 1849 Ver y modificar los datos en Wikidata
Pest (Imperio austrohúngaro)
Fallecimiento c. 22 de enero de 1923
París (Francia)
Sepultura Cementerio Trumpeldor y Cementerio de Montparnasse Ver y modificar los datos en Wikidata
Familia
Padre Gabriel ben Asser Südfeld Ver y modificar los datos en Wikidata
Educación
Educado en Universidad Eötvös Loránd (Medicina; 1867-1876) Ver y modificar los datos en Wikidata
Información profesional
Ocupación Sociólogo, médico, periodista, escritor y activista político Ver y modificar los datos en Wikidata
Área Escritor Ver y modificar los datos en Wikidata
Firma
[editar datos en Wikidata]

Max Nordau, nacido Simon Maximilian Südfeld (Pest, 29 de julio de 1849-París, 22 de enero de 1923), fue un crítico, escritor, publicista y médico, líder del movimiento sionista y cofundador de la Organización Sionista Mundial.

Biografía

Retratado por Ephraim Moses Lilien

Crítico, escritor, publicista y médico[1]​ judío[2]​ nacido el 29 de julio de 1849 en Pest[3]​ —por entonces parte del Imperio austrohúngaro—, es conocido por su obra Entartung (1892),[4]​ una crítica de las diversas corrientes artísticas y culturales del fin-de-siècle, a las que consideraba degeneradas y decadentes,[1][5][4][6][7]​ que fue traducida al castellano por Nicolás Salmerón en 1902, con el título Degeneración.[8]​ También escribió obras como Die konventionellen Lügen der Kulturmenschheit (1883),[9][10]​ entre otras muchas.

Nordau inicialmente defendió posturas de asimilación para el pueblo judío, sin embargo más adelante se desencantaría con este pensamiento y pasó a defender el sionismo.[2]​ Fue, junto con Theodor Herzl, cofundador de la Organización Sionista Mundial, presidente y vicepresidente de varios congresos sionistas y pieza fundamental en el desarrollo del llamado «Plan Uganda».[11]

Tumba de Max Nordau en el cementerio Trumpeldor de Tel Aviv

Residente buena parte de su vida en Francia,[2]​ se habría instalado en España durante la Primera Guerra Mundial.[12]​ Falleció en París el 22 de enero de 1923.[3][nota 1]

Notas

  1. Según la fuente el día 22[13]​ o el 23.[11]​ En la prensa española se informó de su muerte con una nota publicada el 25 en París que no especificaba la fecha de muerte.[3]

Referencias

  1. a b Baldwin, 1980, p. 99.
  2. a b c Nicosia, 2008, pp. 37.
  3. a b c «Fallecimiento de Max Nordau». ABC (Madrid): 22. 25 de enero de 1923. 
  4. a b Greenslade, 1994, p. 120.
  5. Nordau, 1895.
  6. Aschheim, 1993, p. 643.
  7. Mosse, 1992, p. 565.
  8. Hambrook, 2000, pp. 281.
  9. Greenslade, 1994, p. 122.
  10. Scharf, 1973, p. 28.
  11. a b «Max Nordau». Jewish Virtual Library. 
  12. Castrovido, 1923, p. 1.
  13. «Mort du docteur Max Nordau». Le Populaire (Paris) (904): 2. 23 de enero de 1923. «ést décédé hier, à 15 heures, à Paris, aprés une longue maladie». 

Bibliografía

  • Aschheim, Steven E. (octubre de 1993). «Max Nordau, Friedrich Nietzsche and Degeneration». Journal of Contemporary History (en inglés) (Sage Publications, Ltd.) 28 (4): 643-657. ISSN 0022-0094. JSTOR 260858. 
  • Baldwin, P. M. (junio de 1980). «Liberalism, Nationalism, and Degeneration: The Case of Max Nordau». Central European History (en inglés) (Cambridge University Press / Conference Group for Central European History of the American Historical Association) 13 (2): 99-120. ISSN 1569-1616. JSTOR 4545891. 
  • Castrovido, Roberto (26 de enero de 1923). «Max Nordau en España». La Voz (Madrid). ISSN 2171-2506. 
  • Greenslade, William M. (1994). Degeneration, Culture and the Novel: 1880-1940 (en inglés). Cambridge University Press. ISBN 9780521416658. 
  • Hambrook, Glyn (2000). «Afectación, degeneración, sencillez: en torno a la "influencia" francesa en el modernismo español». 1898, entre la crisi d'identitat i la modernització: actes del Congrés Internacional celebrat a Barcelona, 20-24 d'abril de 1998 2. L'Abadia de Montserrat. pp. 273-286. ISBN 9788484152163. 
  • Mosse, George L. (octubre de 1992). «Max Nordau, Liberalism and the New Jew». Journal of Contemporary History (en inglés) (Sage Publications, Ltd.) 27 (4): 565-581. ISSN 0022-0094. JSTOR 260942. 
  • Nicosia, Francis R. (2008). Zionism and Anti-Semitism in Nazi Germany. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-88392-4. 
  • Scharf, Rafael (1973). «A Forgotten Critic & Non-conformist Max Nordau (1849–1923)». Jewish Quarterly (en inglés) 20 (4): 28-30. ISSN 1553-0604. doi:10.1080/0449010X.1973.10703335. 
  • Valentí Camp, Santiago (1922). Ideólogos, teorizantes y videntes. Barcelona: Minerva. 
Obras de Nordau
  • Nordau, Max (1895). Degeneration (en inglés). [translated from the 2d edition of the German work]. New York: D. Appleton. 

Enlaces externos

  • Wikimedia Commons alberga una categoría multimedia sobre Max Nordau.
  • Prólogo de Degeneración, de Nicolás Salmerón.
  • Max Nordau en la Jewish Encyclopedia (en inglés).
Control de autoridades
  • Proyectos Wikimedia
  • Wd Datos: Q472270
  • Commonscat Multimedia: Max Nordau / Q472270

  • Wd Datos: Q472270
  • Commonscat Multimedia: Max Nordau / Q472270