Andrés Escobar

Persoonlijke informatie

Volledige naam

Andrés Escobar Saldarriaga

Bijnaam

El Caballero del Fútbol

Geboortedatum

13 maart 1967

Geboorteplaats

Medellín,

Colombia

Overlijdensdatum

2 juli 1994

Overlijdensplaats

Medellín, Colombia

Lengte

187 cm

Senioren

Seizoen	Club	W (G)
1987–1989 1989–1990 1990–1994	Atlético Nacional Young Boys Atlético Nacional	78(0) 0(0) 144(0)

Interlands

1988–1994

Colombia

51(1)

Portaal

Voetbal
Colombia

Andrés Escobar Saldarriaga (Medellín, 13 maart 1967 – aldaar, 2 juli 1994) was een Colombiaans voetballer, die uitkwam voor Atlético Nacional en het Colombiaanse nationale elftal. Hoewel hij de achternaam van zijn beruchte plaatsgenoot Pablo deelde, waren de twee Escobars geen familie.

Escobar werd op 2 juli 1994 in zijn geboortestad Medellín doodgeschoten. Dit gebeurde enkele dagen nadat hij op het wereldkampioenschap voetbal in 1994 in de Verenigde Staten een eigen doelpunt had gemaakt.

Loopbaan

Escobar was een verdediger en kwam in zijn loopbaan uit voor Atlético Nacional en Young Boys. Met Atlético Nacional won hij in 1989 de Copa Libertadores en de Copa Interamericana. Hij kwam in totaal vijftig keer uit voor het nationale team en wist daarin eenmaal te scoren, in 1988 tegen Engeland.

Escobar maakte deel uit van een van de beste generaties spelers uit de geschiedenis van het Colombiaanse voetbal, samen met onder anderen middenvelder Carlos Valderrama en doelman René Higuita. Hij maakte zijn debuut voor de nationale ploeg op 30 maart 1988 in de met 3-0 gewonnen vriendschappelijke wedstrijd tegen Canada in Armenia^[1], net als doelman Eduardo Niño.

Bij het WK in de Verenigde Staten maakte hij het fatale eigen doelpunt in een wedstrijd tegen de Verenigde Staten. Mede door dit eigen doelpunt verloor Colombia met 2-1 en was het land in de eerste ronde uitgeschakeld.

Interlands van Andrés Escobar voor Colombia
№	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Competitie	Goals
Als speler van Atlético Nacional
1	30 maart 1988	Colombia – Canada	3 – 0	Oefeninterland
2	14 mei 1988	Verenigde Staten – Colombia	0 – 2	Oefeninterland
3	17 mei 1988	Schotland – Colombia	0 – 0	Oefeninterland
4	19 mei 1988	Finland – Colombia	1 – 3	Oefeninterland
5	24 mei 1988	Engeland – Colombia	1 – 1	Oefeninterland	66'
6	7 augustus 1988	Colombia – Uruguay	2 – 1	Oefeninterland
7	3 februari 1989	Colombia – Peru	1 – 0	Oefeninterland
8	5 februari 1989	Colombia – Chili	1 – 0	Oefeninterland
9	9 maart 1989	Colombia – Argentinië	1 – 0	Oefeninterland
10	24 juni 1989	Verenigde Staten – Colombia	0 – 1	Oefeninterland
11	27 juni 1989	Colombia – Haïti	4 – 0	Oefeninterland
Als speler van BSC Young Boys
12	3 juli 1989	Venezuela – Colombia	2 – 4	Copa América
13	5 juli 1989	Colombia – Paraguay	0 – 1	Copa América
14	7 juli 1989	Brazilië – Colombia	0 – 0	Copa América
15	9 juli 1989	Colombia – Peru	1 – 1	Copa América
16	6 augustus 1989	Uruguay – Colombia	0 – 0	Oefeninterland
17	20 augustus 1989	Colombia – Ecuador	2 – 0	WK-kwalificatie
18	27 augustus 1989	Paraguay – Colombia	2 – 1	WK-kwalificatie
19	03 september 1989	Ecuador – Colombia	0 – 0	WK-kwalificatie
20	17 september 1989	Colombia – Paraguay	2 – 1	WK-kwalificatie
21	15 oktober 1989	Colombia – Israël	1 – 0	WK-kwalificatie
22	30 oktober 1989	Israël – Colombia	0 – 0	WK-kwalificatie
23	4 mei 1990	Colombia – Polen	2 – 1	Oefeninterland
24	9 juni 1990	VA Emiraten – Colombia	0 – 2	WK-eindronde
25	14 juni 1990	Joegoslavië – Colombia	1 – 0	WK-eindronde
26	19 juni 1990	West-Duitsland – Colombia	1 – 1	WK-eindronde
27	23 juni 1990	Kameroen – Colombia	2 – 1	WK-eindronde
Als speler van Atlético Nacional
28	29 januari 1991	Mexico – Colombia	0 – 0	Oefeninterland
29	3 februari 1991	Zwitserland – Colombia	3 – 2	Oefeninterland
30	25 juni 1991	Costa Rica – Colombia	0 – 1	Oefeninterland
31	7 juli 1991	Colombia – Ecuador	1 – 0	Copa América
32	11 juli 1991	Colombia – Bolivia	0 – 0	Copa América
33	13 juli 1991	Brazilië – Colombia	0 – 2	Copa América
34	15 juli 1991	Uruguay – Colombia	1 – 0	Copa América
35	17 juli 1991	Chili – Colombia	1 – 1	Copa América
36	19 juli 1991	Brazilië – Colombia	2 – 0	Copa América
37	21 juli 1991	Argentinië – Colombia	2 – 1	Copa América
38	6 februari 1994	Saoedi-Arabië – Colombia	1 – 1	Oefeninterland
39	18 februari 1994	Zweden – Colombia	0 – 0	Oefeninterland
40	20 februari 1994	Colombia – Bolivia	2 – 0	Oefeninterland
41	26 februari 1994	Colombia – Zuid-Korea	2 – 2	Oefeninterland
42	3 maart 1994	Mexico – Colombia	0 – 0	Oefeninterland
43	7 april 1994	Colombia – Bolivia	0 – 1	Oefeninterland
44	17 april 1994	Colombia – Nigeria	1 – 0	Oefeninterland
45	3 mei 1994	Colombia – Peru	1 – 0	Oefeninterland
46	5 mei 1994	Colombia – El Salvador	3 – 0	Oefeninterland
47	3 juni 1994	Colombia – Noord-Ierland	2 – 0	Oefeninterland
48	5 juni 1994	Colombia – Griekenland	2 – 0	Oefeninterland
49	18 juni 1994	Colombia – Roemenië	1 – 3	WK-eindronde
50	22 juni 1994	Verenigde Staten – Colombia	2 – 1	WK-eindronde	35' (e.d.)
51	26 juni 1994	Zwitserland – Colombia	0 – 2	WK-eindronde

Dood

Op 2 juli ging Escobar ondanks dringend advies van o.a. zijn manager Roberto Maturana en zijn ploeggenoot Chonto Herrera voor het eerst na de uitschakeling op het WK stappen met vrienden. Bij aankomst in de El Indio Bar van Medellín genoot de voetballer met zijn vrienden van een paar drankjes en was hij vrolijk aan het praten met andere feestvierders toen een paar mensen hem begonnen te beledigen en zijn fout tegen de VS sarcastisch toejuichten. Escobar verliet het pand, maar vier mannen volgden hem en zetten hun tirade voort. Boos reed Escobar met zijn auto over de parkeerplaats waarbij hij uit de auto riep dat zijn eigen doelpunt "een eerlijke fout" was geweest. Een toch al gespannen situatie escaleerde, Escobar werd met zes kogels in het hoofd neergeschoten en overleed ter plekke. Het is nooit helemaal duidelijk geworden of de moordenaar of moordenaars op eigen initiatief handelde of in opdracht van een goksyndicaat dat geld had ingezet op het Colombiaanse nationale elftal. Een andere mogelijkheid is dat het om een gewone ruzie ging.

Na de moord kwam er een hevig protest op gang tegen dit zinloos geweld. Nog steeds wordt elk jaar op 2 juli Escobar herdacht in zijn land. Zijn moordenaar Humberto Muñoz Castro kreeg 43 jaar cel, maar werd op 7 oktober 2005 na 11 jaar cel vrijgelaten wegens goed gedrag.

Documentaire

In 2009 werd de documentaire The Two Escobars uitgebracht. Hierin komt de relatie tussen de twee belangrijkste personen van het Medellín van de roerige jaren 80 en 90 aan bod.