Bedrijfsarts

Een bedrijfsarts is een arts die zich bezighoudt met ziektepreventie, signaleren van beroepsziektes, begeleiding van ziekteverzuim en re-integratie. De regels verschillen van land tot land.

België

De bedrijfsarts/arbeidsgeneesheer voert in België en ook in de Duitstalige ruimte vooral preventieve taken uit. Een Belgische arbeidsgeneesheer mag geen ziekteverzuim controleren. De arbeidsarts evalueert vooral de geschiktheid van de werknemer om zijn gebruikelijke taken uit te voeren bij hervatting van het werk. Net als in Nederland heeft de arbeidsarts de taak om periodiek de werknemers te onderzoeken als ze blootstaan aan beroepsrisico's. In België wordt voor de ziekteverzuimcontrole door de werkgever een controlearts ingeschakeld.[1][2] Deze controleert of de werknemer geoorloofd niet verschijnt op het werk en dus recht heeft op doorbetaling van het loon.

Duitsland

Ook de Duitse Arbeitsmediziner mag geen ziekteverzuim controleren. In Duitsland wordt ziekteverzuim door de Medizinischer Dienst der Krankenversicherung (MDK) gecontroleerd. Een bedrijfsarts in Duitsland moet verplicht twee jaar klinische ervaring opdoen.[3]

Nederland

Zie Bedrijfsarts (Nederland) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In onder meer Nederland oordeelt een bedrijfsarts over de vraag of er een medische verklaring bestaat voor een werknemer om zijn arbeidsovereenkomst niet na te komen. Alleen dan heeft de werknemer namelijk recht op (gedeeltelijke) doorbetaling van het loon.

Bronnen, noten en/of referenties
  1. Wie is wie?. Vlaams Patiëntenplatform (juli 2009). Gearchiveerd op 21 januari 2022.
  2. Adviserend arts, controlearts en arbeidsarts. BeSWIC, Belgisch kenniscentrum over welzijn op het werk. Gearchiveerd op 25 oktober 2021. Geraadpleegd op 6 februari 2021.
  3. (Muster-)Weiterbildungsordnung 2018. Bundesärztekammer (november 2018). Gearchiveerd op 7 december 2021. (pdf)