Het Europees kampioenschap voetbal onder 19, kortweg EK voetbal onder 19, is een jaarlijks voetbaltoernooi tussen Europese nationale mannenteams met spelers onder de 19 jaar. Door middel van twee voorrondes plaatsen landen zich, waarna in anderhalve week tijd bepaald wordt welk land het beste van Europa is. In de jaren die deelbaar door twee zijn kan op het EK plaatsing voor het Wereldkampioenschap voetbal onder 20 worden behaald door een derde plaats in de groepsfase.
Format
Het toernooi wordt in de huidige vorm sinds 1981 georganiseerd door de UEFA, de Europese voetbalbond, en wordt het elke jaar door een ander land georganiseerd. Tot 2002 heette het kampioenschap Europees kampioenschap voetbal onder 18.
Van 1948 tot en met 1956 werd het toernooi opgericht onder de naam FIFA Junior Tournament. Vanaf 1957 werd dit het UEFA Junior Tournament. In 1981 werd de opzet gewijzigd en ontstond het kampioenschap onder 18. Vanaf 2002 veranderde dat in het kampioenschap onder 19.[1][2]
Historisch overzicht
FIFA Jeugdtoernooi (1948–1954) |
Jaar | Gastland | Finale | Troostfinale |
Winnaar | Uitslag | Tweede | Derde | Uitslag | Vierde |
1948 | Engeland | Engeland | 2–1 | Nederland | België | 3–1 | Italië |
1949 | Nederland | Frankrijk | 4–1 | Nederland | België | 5–0 | Ierland |
1950 | Oostenrijk | Oostenrijk | 3–2 | Frankrijk | Nederland | 6–0 | Luxemburg |
1951 | Frankrijk | Joegoslavië | 3–2 | Oostenrijk | België | 1–0 | Noord-Ierland |
1952 | Spanje | Spanje[noot 1] | 0–0 | België | Oostenrijk[noot 2] | 5–5 | Engeland |
1953 | België | Hongarije | 2–0 | Joegoslavië | Turkije | 3–2 | Spanje[noot 3] |
1954 | DDR | Spanje | 2–2 | West-Duitsland | Argentinië | 1–0 | Turkije |
UEFA Jeugdtoernooi (1955–1980) |
1955 | Italië | Er werden alleen groepswedstrijden gespeeld. |
1956 | Hongarije | Er werden alleen groepswedstrijden gespeeld. |
1957 | Spanje | Oostenrijk | 3–2 | Spanje | Frankrijk
Italië | 0–0 | X[noot 4] |
1958 | Luxemburg | Italië | 1–0 | Engeland | Frankrijk | 3–0 | Roemenië |
1959 | Bulgarije | Bulgarije | 1–0 | Italië | Hongarije | 6–1 | West-Duitsland |
1960 | Oostenrijk | Hongarije | 2–1 | Roemenië | Portugal | 2–1 | Oostenrijk |
1961 | Portugal | Portugal | 4–0 | Polen | West-Duitsland | 2–1 | Spanje |
1962 | Roemenië | Roemenië | 4–1 | Joegoslavië | Tsjecho-Slowakije | 1–1 | Turkije[noot 5] |
1963 | Engeland | Engeland | 4–0 | Noord-Ierland | Schotland | 4–2 | Bulgarije |
1964 | Nederland | Engeland | 4–0 | Spanje | Portugal | 3–2 | Schotland |
1965 | Bondsrepubliek Duitsland | Duitse Democratische Republiek | 3–2 | Engeland | Tsjecho-Slowakije | 4–1 | Italië |
1966 | Joegoslavië | Italië
Sovjet-Unie | 0–0 | X[noot 6] | Joegoslavië | 2–0 | Spanje |
1967 | Turkije | Sovjet-Unie | 1–0 | Engeland | Turkije[noot 7] | 1–1 | Frankrijk |
1968 | Frankrijk | Tsjecho-Slowakije | 2–1 | Frankrijk | Portugal | 4–2 | Bulgarije |
1969 | DDR | Bulgarije[noot 8] | 1–1 | Duitse Democratische Republiek | Sovjet-Unie | 1–0 | Schotland |
1970 | Schotland | Duitse Democratische Republiek | 3–0 | Nederland | Schotland | 2–0 | Frankrijk |
1971 | Tsjecho-Slowakije | Engeland | 3–0 | Portugal | Duitse Democratische Republiek | 1–1 (p. 5–3) | Sovjet-Unie |
1972 | Spanje | Engeland | 2–0 | West-Duitsland | Polen | 0–0 (p. 6–5) | Spanje |
1973 | Italië | Engeland | 3–2 | Duitse Democratische Republiek | Italië | 1–0 | Bulgarije |
1974 | Zweden | Bulgarije | 1–0 | Joegoslavië | Schotland | 1–0 | Griekenland |
1975 | Zwitserland | Engeland | 1–0 | Finland | Hongarije | 2–2 (p.) | Turkije |
1976 | Hongarije | Sovjet-Unie | 1–0 | Hongarije | Spanje | 3–0 | Frankrijk |
1977 | België | België | 2–1 | Bulgarije | Sovjet-Unie | 7–2 | West-Duitsland |
1978 | Polen | Sovjet-Unie | 3–0 | Joegoslavië | Polen | 3–1 | Schotland |
1979 | Oostenrijk | Joegoslavië | 1–0 | Bulgarije | Engeland | 0–0 (p. 4–3) | Frankrijk |
1980 | Bondsrepubliek Duitsland | Engeland | 2–1 | Polen | Italië | 3–0 | Nederland |
Europees kampioenschap voetbal onder 18 (1981–2001) |
1981 | West-Duitsland | West-Duitsland | 1–0 | Polen | Frankrijk | 1–1 (p. 2–0) | Spanje |
1982 | Finland | Schotland | 3–1 | Tsjecho-Slowakije | Sovjet-Unie | 3–1 | Polen |
1983 | Engeland | Frankrijk | 1–0 | Tsjecho-Slowakije | Engeland | 1–1 (p. 4–2) | Italië |
1984 | Sovjet-Unie | Hongarije | 0–0 (p. 3–2) | Sovjet-Unie | Polen | 2–1 | Ierland |
1986 | Joegoslavië | Duitse Democratische Republiek | 3–1 | Italië | West-Duitsland | 1–0 | Schotland |
1988 | Tsjecho-Slowakije | Sovjet-Unie | 3–1 | Portugal | Duitse Democratische Republiek | 2–0 | Spanje |
1990 | Hongarije | Sovjet-Unie | 0–0 (p. 4–2) | Portugal | Spanje | 1–0 | Engeland |
1992 | Duitsland | Turkije | 2–1 | Portugal | Noorwegen | 1–1 (p. 8–7) | Engeland |
1993 | Engeland | Engeland | 1–0 | Turkije | Spanje | 2–1 | Portugal |
1994 | Spanje | Portugal | 1–1 (p. 4–1) | Duitsland | Spanje | 5–2 | Nederland |
1995 | Griekenland | Spanje | 4–1 | Italië | Griekenland | 5–0 | Nederland |
1996 | Frankrijk | Frankrijk | 1–0 | Spanje | Engeland | 3–2 | België |
1997 | IJsland | Frankrijk | 1–0 | Portugal | Spanje | 2–1 | Ierland |
1998 | Cyprus | Ierland | 1–1 (p. 4–3) | Duitsland | Kroatië | 0–0 (p. 5–4) | Portugal |
1999 | Zweden | Portugal | 1–0 | Italië | Ierland | 1–0 | Griekenland |
2000 | Duitsland | Duitsland | 1–0 | Oekraïne | Duitsland | 3–1 | Tsjechië |
2001 | Finland | Polen | 3–1 | Tsjechië | Spanje | 6–2 | Joegoslavië |
Europees kampioenschap voetbal onder 19 (2002–heden) |
2002 | Noorwegen | Spanje | 1–0 | Duitsland | Slowakije | 2–1 | Ierland |
2003 | Liechtenstein | Italië | 2–0 | Portugal | Oostenrijk
Tsjechië |
2004 | Zwitserland | Spanje | 1–0 | Turkije | Zwitserland
Oekraïne |
2005 | Noord-Ierland | Frankrijk | 3–1 | Engeland | Duitsland
Servië en Montenegro |
2006 | Polen | Spanje | 2–1 | Schotland | Oostenrijk
Tsjechië |
2007 | Oostenrijk | Spanje | 1–0 | Griekenland | Frankrijk
Duitsland |
2008 | Tsjechië | Duitsland | 3–1 | Italië | Tsjechië
Hongarije |
2009 | Oekraïne | Oekraïne | 2–0 | Engeland | Frankrijk
Servië |
2010 | Frankrijk | Frankrijk | 2–1 | Spanje | Kroatië
Engeland |
2011 | Roemenië | Spanje | 3–2 | Tsjechië | Ierland
Servië |
2012 | Estland | Spanje | 1–0 | Griekenland | Engeland
Frankrijk |
2013 | Litouwen | Servië | 1–0 | Frankrijk | Portugal
Spanje |
2014 | Hongarije | Duitsland | 1–0 | Portugal | Oostenrijk
Servië |
2015 | Griekenland | Spanje | 2–0 | Rusland | Frankrijk
Griekenland |
2016 | Duitsland | Frankrijk | 4–0 | Italië | Engeland
Portugal |
2017 | Georgië | Engeland | 2–1 | Portugal | Tsjechië
Nederland |
2018 | Finland[3] | Portugal | 4–3 | Italië | Frankrijk
Oekraïne |
2019 | Armenië | Spanje | 2–0 | Portugal | Frankrijk
Ierland |
2020 | Noord-Ierland[4] | Toernooi gecanceld vanwege de coronapandemie.[5] |
2021 | Roemenië | Toernooi gecanceld vanwege de coronapandemie.[6] |
2022 | Slowakije[7] | Engeland[8] | 3–1 | Israël | Italië
Frankrijk |
2023 | Malta[9] | Italië | 1–0 | Portugal | Noorwegen
Spanje |
2024 | Noord-Ierland[9] | |
2025 | Roemenië[9] | |
2024 | Wales[10] | |
2025 | Israël[10] | |
Ranglijst
Bijgewerkt tot en met het toernooi van 2022
Rang | Land | |
Aantal keer kampioen | Aantal keer tweede |
1 | Engeland | 11 | 5 |
2 | Spanje | 11 | 4 |
3 | Frankrijk | 8 | 3 |
4 | Duitsland[a] | 6 | 7 |
5 | Sovjet-Unie / Rusland | 6 | 2 |
6 | Italië | 5 | 7 |
7 | Portugal | 4 | 10 |
8 | Servië / Joegoslavië | 3 | 4 |
9 | Bulgarije | 3 | 2 |
10 | Hongarije | 3 | 1 |
11 | Oostenrijk | 2 | 1 |
12 | Tsjechië / Tsjecho-Slowakije | 1 | 4 |
13 | Polen | 1 | 3 |
14 | Turkije | 1 | 2 |
15 | Schotland | 1 | 1 |
België |
Roemenië |
Oekraïne |
19 | Ierland | 1 | 0 |
20 | Nederland | 0 | 3 |
21 | Griekenland | 0 | 2 |
22 | Noord-Ierland | 0 | 1 |
Finland |
Israël |
- ↑ De resultaten van West-Duitsland zijn ook hierbij gerekend.
Zie ook
Externe links Noten - ↑ 1952: Spanje won het toernooi vanwege het betere doelsaldo in de groepsfase.
- ↑ 1952: Oostenrijk won na loting en werd derde.
- ↑ 1954: Spanje won het toernooi vanwege het betere doelsaldo in de groepsfase.
- ↑ 1957: Italië en Frankrijk delen de derde plek.
- ↑ 1962: Tsjechoslowakije won de troostfinale na loting en werd derde.
- ↑ 1966: Italië en Sovjet-Unie deelden de titel.
- ↑ 1967: Turkije won de troostfinale na loting en werd derde.
- ↑ 1969: Bulgarije won het toernooi na loting.
Referenties - ↑ (en) "From International Youth Tournament to U19 EURO", UEFA, 1 juli 2018. Gearchiveerd op 13 juli 2022. Geraadpleegd op 15 juli 2022.
- ↑ (en) "U19 EURO facts and figures", UEFA, 1 juli 2022. Gearchiveerd op 13 juli 2022. Geraadpleegd op 15 juli 2022.
- ↑ (en) Georgia and Finland to stage U19 EURO. UEFA (24 oktober 2019). Gearchiveerd op 29 juni 2023.
- ↑ (en) Armenia and Northern Ireland to stage U19 EURO. UEFA (24 oktober 2019). Gearchiveerd op 29 juni 2023.
- ↑ (en) 2020 Under-19 EURO cancelled. UEFA (29 oktober 2020). Gearchiveerd op 29 juni 2023.
- ↑ (en) 2020/21 Under-19 EURO cancelled. UEFA (4 augustus 2021). Gearchiveerd op 29 juni 2023.
- ↑ (en) Romania, Slovakia to stage U19 EURO in 2021 and 2022. UEFA (24 oktober 2019). Gearchiveerd op 29 juni 2023.
- ↑ (en) "England fight back to seal glory at Under-19 European Championship", The Guardian. Gearchiveerd op 4 augustus 2022. Geraadpleegd op 2 juli 2022.
- ↑ a b c (en) Malta, Northern Ireland and Romania to stage U19 EURO in 2023, 2024, 2025, UEFA.com (8 oktober 2022). Gearchiveerd op 29 juni 2023.
- ↑ a b (en) Wales and Israel to stage U19 EURO in 2026 and 2027, UEFA.com (13 januari 2024).
|
Europese kampioenschappen voetbal mannen onder 18 en 19 jaar