Félix de Azúa

Félix de Azúa (Barcelona, 30 april 1944) is een Spaans schrijver.

Levensloop

De Azúa behaalde een doctorsgraad in de filosofie. In de jaren tachtig doceerde hij filosofie aan de Faculteit der Filosofie van Zorroaga (San Sebastian), onderdeel van de Universiteit van Baskenland. Aan het begin van de jaren negentig was hij directeur van het Cervantesinstituut in Parijs. In 1987 ontving hij de Premio Herralde, een literatuurprijs, voor zijn roman Diario de un hombre humillado. Hij heeft naast zijn werk als schrijver ook Franstalige boeken vertaald naar het Spaans. Hij werkt regelmatig voor de Spaanse kranten El País en El Periódico.

Bibliografie

Poëzie

1967: Cepo para nutria
1970: El velo en el rostro de Agamenòn
1971: Edgar en Stéphane
1972: Lengua de cal
1977: Pasar y siete canciones
1979: Poesía (1968-1978)
1983: Farra
1989: Poesía (1968-1988)
2007: Última sangre (Poesía 1968-2007)

Romans

1972: Las lecciones de Jena
1975: Tres cuentos didácticos
1978: Las lecciones suspendidas
1981: Última lección
1984: Mansura
1986: Historia de un idiota contada por él mismo
- Ned. vert. Geschiedenis van een idioot door hemzelf verteld, Amsterdam, 1989. ISBN 90-254-6792-X
1987: Diario de un hombre humillado
- Ned. vert. Dagboek van een vernederd man, Amsterdam, 1990. ISBN 90-254-6816-0
1991: Cambio de bandera
1994: Demasiadas preguntas
2000: Momentos decisivos