Halfafzinkbaar productieplatform

Een halfafzinkbaar productieplatform is een halfafzinkbaar platform (semisubmersible platform, semi) dat als productieplatform fungeert. Het is een van de drijvende platforms die het mogelijk maken om op dieper water olie en gas te produceren dan mogelijk is met stalen onderstellen (jackets), betonnen platforms of zelfs compliant towers. De andere drijvende platforms zijn het tension-leg platform (TLP), de spar en de FPSO.

De eerste halfafzinkbare productieplatforms waren omgebouwde halfafzinkbare boorplatforms. Met het verschijnen van de tweede generatie boorsemi's werden enkele van de eerste generatie van mobiele buitengaatse booreenheden (Mobile Offshore Drilling Units, MODU's) omgebouwd tot Floating Production System (FPS). De Transworld Rig 58 was in 1975 de eerste toen het als North Sea Pioneer werd ingezet in het Argyll-veld op de Noordzee. De eerste nieuw gebouwde FPS was in 1986 de Balmoral FPV naar GVA 5000-ontwerp.

Kenmerken

Zoals bij andere semi's bestaan ook productiesemi's uit pontons met daarop een aantal kolommen met daar weer een dekconstructie bovenop. Bij Floating Production Systems (FPS) worden meestal doorlopende pontons toegepast, aangezien vaarweerstand hier geen rol speelt zoals bij MODU's.

Het platform wordt afgemeerd met behulp van kettingen en meerdraden die rondom zijn aangebracht verbonden aan in de zeebodem geplaatste paalankers of zuigankers (suction-piles).

Bij semi's bevindt een groot deel van de romp zich onder water. Hierdoor verminderd het effect van zeegang en deining. De meeste golfperiodes van dit golfspectrum liggen tussen de 4 en 6 seconde voor normale zeegang en tot 20-25 seconde voor deining, afhankelijk van het gebied. De eigenperiode voor de bewegingen van een semi ligt hier boven.

Geschiedenis

Naarmate de halfafzinkbare boorplatforms van de eerste generatie het moeilijk kregen met de concurrentie van de tweede generatie, werden enkele omgebouwd van mobiele buitengaatse booreenheden (Mobile Offshore Drilling Units, MODU's) tot FPS. Het Argyll-veld op de Noordzee was het eerste producerende olieveld op het Britse plat en was een complex reservoir. Van tevoren kon door die complexiteit niet bepaald worden hoeveel het zou produceren en daarom werd hier de Transworld Rig 58 omgebouwd tot FPS. In 1975 was het daarmee als North Sea Pioneer de eerste in zijn soort. Het zou grote navolging krijgen, vooral van Petrobras dat een groot aantal velden met een FPS en een FPSO zou ontwikkelen. Deze opzet maakte het mogelijk om een veld snel te ontwikkelen, al voordat er een vast platform was geplaatst en voordat er infrastructuur als pijpeleidingen was gelegd.

Waar het aanvankelijk vooral werd ingezet om velden snel tot productie te ontwikkelen, werd het al snel ook voor marginale velden ingezet, waarbij een investering in een vast platform en pijpleidingen niet gerechtvaardigd was.

Vanaf de jaren 1990 bewoog de offshore zich richting dieper water, waarbij de semi naast de FPSO, de TLP en de spar een van de mogelijkheden werd.

Floating Production Units

Literatuur

• Fee, D.A.; O'Dea, J. (2005): Technology for Developing Marginal Offshore Oilfields, CRC Press

Noten