Phalanger matanim
| Phalanger matanim IUCN-status: Kritiek[1] (2015) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Phalanger matanim Flannery, 1987 | |||||||||||||
 | |||||||||||||
| Verspreidingsgebied van Phalanger matanim | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons | |||||||||||||
Phalanger matanim op  Wikispecies | |||||||||||||
| |||||||||||||
Phalanger matanim is een zoogdier uit de familie van de koeskoezen (Phalangeridae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Tim Flannery in 1987.[2][3]
De soort komt voor in de Telefomin- en Tifalmin-valleien in het verre westen van Papoea-Nieuw-Guinea, op 1550 tot 2600 m hoogte. Deze zeldzame soort is pas in 1985 ontdekt en in 1987 wetenschappelijk beschreven. P. matanim heeft geen nauwe verwanten, maar is waarschijnlijk een zeer oude, primitieve soort. De soort wordt bedreigd door verstoring van zijn leefgebied en door de jacht.
P. matanim is een grote, plompe koeskoes met een lange, grijze vacht. De buik is wit. De oren zijn kort, de armen zwak, de staart kort en de tanden klein. De kop-romplengte bedraagt 344 tot 438 mm, de staartlengte 275 tot 315 mm, de achtervoetlengte 40,1 tot 45,3 mm, de oorlengte 20 tot 21 mm en het gewicht 1100 tot 2000 g.
Bronnen, noten en/of referenties
- Flannery, T.F. 1995. Mammals of New Guinea. Chatswood: Reed Books, 568 pp. ISBN 978-0-7301-0411-7
- Flannery, T.F. 1995. Mammals of the South-West Pacific & Moluccan Islands. Chatswood: Reed Books, 464 pp. ISBN 978-0-7301-0417-9
- Groves, C.P. 2005. Order Diprotodontia. Pp. 43-70 in Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). Mammal Species of the World: a taxonomic and geographic reference. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2 vols., 2142 pp. ISBN 978-0-8018-8221-0
- ↑ (en) Phalanger matanim op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ Groves, C. P. (2005). "Order Diprotodontia". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.) Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 47. ISBN 978-0-8018-8221-0.
- ↑ Mammal Diversity Database (2022). Phalanger matanim Flannery, 1987. Mammal Diversity Database (Version 1.10). DOI: 10.5281/zenodo.7394529. Geraadpleegd op 08-01-2023.
· 
· 
Soorten van Phalanger
Gebekoeskoes (Phalanger alexandrae) · Phalanger breviceps · Bergkoeskoes (Phalanger carmelitae) · Grondkoeskoes (Phalanger gymnotis) · Zuidoostelijke koeskoes (Phalanger intercastellanus) · Woodlarkkoeskoes (Phalanger lullulae) · Ternatekoeskoes (Phalanger matabiru) · Phalanger matanim · Zuidwestelijke koeskoes (Phalanger mimicus) · Witte koeskoes (Phalanger orientalis) · Phalanger ornatus · Phalanger pelengensis · Obikoeskoes (Phalanger rothschildi) · Phalanger sericeus · Phalanger vestitus
