Biblioteka Narodowa i Uniwersytecka św. Klemensa z Ochrydy
![]() Gmach biblioteki w 2009 roku | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość | Skopje | ||
Data założenia | 1944 | ||
Położenie na mapie Macedonii Północnej ![]() | |||
![]() | |||
| |||
Strona internetowa |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/87/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D1%80_%D0%A4%D0%B8%D0%BB%D0%BE%D0%B7%D0%BE%D1%84%D1%81%D0%BA%D0%B8_%D1%84%D0%B0%D0%BA%D1%83%D0%BB%D1%82%D0%B5%D1%82-%D0%A1%D0%BA%D0%BE%D0%BF%D1%98%D0%B5.jpg/220px-%D0%A1%D1%82%D0%B0%D1%80_%D0%A4%D0%B8%D0%BB%D0%BE%D0%B7%D0%BE%D1%84%D1%81%D0%BA%D0%B8_%D1%84%D0%B0%D0%BA%D1%83%D0%BB%D1%82%D0%B5%D1%82-%D0%A1%D0%BA%D0%BE%D0%BF%D1%98%D0%B5.jpg)
Biblioteka Narodowa i Uniwersytecka św. Klemensa z Ochrydy (mac. Националната и универзитетска библиотека „Свети Климент Охридски“) – biblioteka narodowa Macedonii Północnej w Skopje.
Historia
Przed II wojną światową na terenie Jugosławii istniały trzy duże biblioteki: Biblioteka Narodowa w Belgradzie, Uniwersytecka w Zagrzebiu i Państwowa w Lublanie. Po wojnie powstała Republika Jugosławii w obrębie której było sześć republik ludowych: Serbii, Chorwacji, Słowenii, Bośni i Hercegowiny, Macedonii i Czarnogóry. Trzy republiki przejęły istniejące w nich wcześniej biblioteki, mocno zniszczone po nalotach podczas wojny. W pozostałych postanowiono utworzyć nowe biblioteki centralne. W 1944 roku powstała w Skopje Biblioteka Centralna dla Macedońskiej Republiki Ludowej[1]. Biblioteka dzieliła pomieszczenia z wydziałem filozoficznym do 1952 roku. Budynek i zbiory liczące 500 000 woluminów zniszczyła powódź w 1962 roku, a potem trzęsienie ziemi w 1963 roku. Ocalone książki przeniesiono na początku 1964 roku do tymczasowych budynków z materiałów prefabrykowanych o powierzchni 1750 m². W takich warunkach biblioteka działała do 1972 roku, gdy przeniesiono ją do nowego gmachu[2][3]. Zaprojektował go Petar Muličkovski[4]. Nowy budynek ma 11 217 m² powierzchni. Po powstaniu Macedonii zadaniem biblioteki jest ochrona, digitalizacja i promocja dziedzictwa kulturowego państwa[5].
W 2014 otrzymała Order za Zasługi dla Republiki Macedonii[6].
Zbiory
Zgodnie z dekretem z 1945 roku każda biblioteka centralna danej republiki miała prawo do 2 egzemplarzy obowiązkowych każdego druku z każdej z republik. W 1953 roku podjęto decyzję o zmniejszeniu do 1 egzemplarza ze względu na zbyt duże obciążenie dla wydawców[1]. Do zbiorów nowo powstałej biblioteki włączono książki istniejącego od 1920 roku Wydziału Filozoficznego w Skopje[2].
Przypisy
- ↑ a b M.M. Wierzbicka M.M. (tłum.), BIBLIOTEKI JUGOSŁAWII, „Przegląd Biblioteczny” (z. 2), 1956, s. 154–166 .
- ↑ a b www.nubsk.edu.mk – Историја [online], web.archive.org, 10 lutego 2012 [dostęp 2019-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-10] .
- ↑ Narodna i univerziteska biblioteka „Kliment Ohridski” – Skopje [online], web.archive.org, 3 lutego 2012 [dostęp 2019-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-03] .
- ↑ Архитект со импресивна привлечност: Петар Муличковски [online], 19 października 2017 [dostęp 2019-11-27] (ang.).
- ↑ Nacionalna i Univerzitetska biblioteka Sv. Kliment Ohridski / National and University Library St. Kliment Ohridski [online], The Conference of European National Librarians (CENL) [dostęp 2019-11-27] (ang.).
- ↑ Одликувања и признанија [online], pretsedatel.gjorgeivanov.mk [dostęp 2024-03-24] .