Cyklobutan

Cyklobutan
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
cyklobutan
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C4H8

Masa molowa

56,11 g/mol

Wygląd

bezbarwny gaz o słodkawym zapachu[1]

Identyfikacja
Numer CAS

287-23-0

PubChem

9250

SMILES
C1CCC1
InChI
InChI=1S/C4H8/c1-2-4-3-1/h1-4H2
InChIKey
PMPVIKIVABFJJI-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Gęstość
0,7038 g/cm³ (0 °C)[2]; ciecz
Rozpuszczalność w wodzie
bardzo słabo rozpuszczalny[1]
w innych rozpuszczalnikach
rozpuszczalny w benzenie, dobrze w etanolu i acetonie, mieszalny z eterem dietylowym[2]
Temperatura topnienia

−90,73 °C[1]

Temperatura wrzenia

12,51 °C[1]

Punkt krytyczny

186,8 °C[1]; 4,965 MPa[1]; 0,267 g/cm³[1]

logP

2,26

Niebezpieczeństwa
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie podanego źródła[3]
Płomień Butla gazowa
Niebezpieczeństwo
Zwroty H

H220, H280

Zwroty P

brak wiarygodnych danych

NFPA 704
Na podstawie
podanego źródła[4]
4
1
0
 
Temperatura zapłonu

<10 °C[5]

Podobne związki
Podobne związki

cyklopropan, cyklopentan, cykloheksan, cyklobuten, cyklobutadien

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Cyklobutan – organiczny związek chemiczny z grupy cyklicznych węglowodorów. Ma podobne właściwości jak cyklopropan. Ulega addycji z rozpadem łańcucha, wiązania C−C tworzą ostre kąty. Pomimo dużych naprężeń, występuje naturalnie m.in. w postaci kwasu pentacykloanammoksowego u bakterii przeprowadzających proces anammox[6].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g Cyclobutane, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank, Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 490957 [dostęp 2015-09-10]  (niem. • ang.).
  2. ↑ a b Haynes 2014 ↓, s. 3-312.
  3. ↑ Cyklobutan, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-09-10]  (ang.).
  4. ↑ Cyclobutane. CAMEO Chemicals, National Oceanic and Atmospheric Administration. [dostęp 2015-09-10]. (ang.).
  5. ↑ Haynes 2014 ↓, s. 16-21.
  6. ↑ Vincent Mascitti, E.J. Corey. Enantioselective Synthesis of Pentacycloanammoxic Acid. „J. Am. Chem. Soc.”. 128 (10), s. 3118–3119, 2006. DOI: 10.1021/ja058370g. 

Bibliografia

  • CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 95, Boca Raton: CRC Press, 2014, ISBN 978-1-4822-0867-2  (ang.).
  • p
  • d
  • e
  • cyklopropan (C
    3    H
    6    )
  • cyklobutan (C
    4    H
    8    )
  • cyklopentan (C
    5    H
    10    )
  • cykloheksan (C
    6    H
    12    )
  • cykloheptan (C
    7    H
    14    )
  • cyklooktan (C
    8    H
    16    )
  • cyklononan (C
    9    H
    18    )
  • cyklodekan (C
    10    H
    20    )
  • cykloundekan (C
    11    H
    22    )
  • cyklododekan (C
    12    H
    24    )
  • cyklotridekan (C
    13    H
    26    )
  • cyklotetradekan (C
    14    H
    28    )
  • cyklopentadekan (C
    15    H
    30    )
  • cykloheksadekan (C
    16    H
    32    )
  • cykloheptadekan (C
    17    H
    34    )
  • cyklooktadekan (C
    18    H
    36    )
  • cyklononadekan (C
    19    H
    38    )
  • cykloeikozan (C
    20    H
    40    )
Kontrola autorytatywna (rodzaj indywiduum chemicznego):
  • LCCN: sh2004007295
  • GND: 4148501-4
  • BnF: 14636863x
  • J9U: 987007563920305171