Desiré Wilson
 Samochód Lyny St. James, Desiré Wilson i Cathy Muller | |
| Imię i nazwisko | Desiré Randall Wilson |
|---|---|
| Państwo | |
| Data i miejsce urodzenia | 26 listopada 1953 |
| Sukcesy | |
| 1980: Evening News Trophy (zwycięzca) | |
Desiré Randall Wilson (ur. 26 listopada 1953 roku w Brakpan) – południowoafrykańska zawodniczka startująca w wyścigach samochodowych.
Jedna z pięciu kobiet, która brała udział w Mistrzostwach Świata Formuły 1.
Życiorys
Formuła 1
W 1980 roku nie zakwalifikowała się do Grand Prix Wielkiej Brytanii na torze Brands Hatch.
Ponadto wystartowała w dwóch wyścigach niezaliczanych do punktacji Mistrzostw Świata (Race Of Champions 1979, gdzie zajęła dziewiąte miejsce oraz Grand Prix Republiki Południowej Afryki 1981, którego nie ukończyła z powodu awarii skrzyni biegów).
Większe sukcesy zanotowała w krótkotrwałych mistrzostwach Aurora F1 Series, gdzie jako jedyna kobieta w historii odniosła zwycięstwo w samochodzie Formuły 1 (Evening News Trophy 1980 na torze Brands Hatch)[1].
CART
W latach 1982-1986 wzięła udział w 11 wyścigach serii CART. Jej najlepszym wynikiem było dziesiąte miejsce na torze w Cleveland w 1983 roku. Ponadto trzykrotnie próbowała zakwalifikować się do Indianapolis 500 (bezskutecznie).
W międzyczasie regularnie startowała w wyścigach samochodów sportowych, zarówno w Europie jak i Stanach Zjednoczonych. W 1983 roku zajęła siódme miejsce w 24 godzinnym wyścigu w Le Mans[2].
Życie prywatne
Od 1975 roku jest żoną architekta Alana Wilsona, z którym wspólnie prowadzi firmę, zajmującą się planami konstrukcji i przebudowy torów wyścigowych. Nie posiada dzieci.
Przypisy
Linki zewnętrzne
- F1 Rejects – Desiré Wilson (biografia). f1rejects.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-12)]. (ang.)
- F1 Rejects – Desiré Wilson (wywiad). f1rejects.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-09)]. (ang.)
- Forix F1 – Desiré Wilson (ang.)
- ChampCarStarts.com – Desiré Wilson (ang.)
Kontrola autorytatywna (osoba):
