Echinocactus grusonii
 Echinocactus grusonii w uprawie | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | rośliny | ||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | okrytonasienne | ||
| Klasa | Magnoliopsida | ||
| Nadrząd | goździkopodobne | ||
| Rząd | goździkowce | ||
| Rodzina | kaktusowate | ||
| Rodzaj | echinokaktus | ||
| Gatunek | Echinocactus grusonii | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Echinocactus grusonii Hildm. Monatsschr. Kakteenk. 1:4. 1891 | |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| |||
| |||
Echinocactus grusonii – gatunek rośliny z rodziny kaktusowatych. Roślina ma wiele nazw potocznych, np. "złota beczka", "poduszka teściowej" lub "fotel teściowej". Występuje głównie w Meksyku (San Luis Potosí, Zacatecas, Querétaro)[4].
Morfologia
Jest to duży sukulent o kulistym kształcie, osiągający metr wysokości i 40-80 centymetrów średnicy. Jest jasnozielony, ma 20-35 ostro zaznaczonych żeber ze stosunkowo niewielkimi areolami pokrytymi filcem. Wyrastają z nich długie (3-5 centymetrów) ciernie o złocistożółtej barwie. Zwykle roślina ma od 8 do 10 cierni bocznych i 3 do 5 środkowych. W lecie pojawiają się dzienne kwiaty, jaskrawożółte długości 4 do 6 cm. Kwitnie w starszym wieku.
Uprawa
Wymaga silnego nasłonecznienia i minimum 10 °C.
Galeria
-
Pokrój -
Ciernie -
Kwiat -
Owoc -
Nasiona
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-07] (ang.).
- ↑ Echinocactus grusonii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-01-17].
Bibliografia
- Clive Innes, Charles Glass, 2006. Ilustrowana Encyklopedia Kaktusów. Wyd. Elipsa.
