Eparchia nowosybirska

Eparchia nowosybirska
Новосибирская епархия
Ilustracja
Sobór Wniebowstąpienia Pańskiego w Nowosybirsku
Państwo

 Rosja

Obwód

 nowosybirski

Siedziba

Nowosybirsk

Data powołania

1834

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Metropolia

nowosybirska

Sobór

Wniebowstąpienia Pańskiego w Nowosybirsku

Biskup diecezjalny

metropolita nowosybirski i berdski Nikodem (Czibisow)

Dane statystyczne
Liczba dekanatów

3

Liczba klasztorów

3

Położenie na mapie Nowosybirska
Mapa konturowa Nowosybirska, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Nowosybirsk”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Nowosybirsk”
Położenie na mapie obwodu nowosybirskiego
Mapa konturowa obwodu nowosybirskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Nowosybirsk”
Ziemia55°01′11,0″N 82°55′29,9″E/55,019722 82,924972
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Eparchia nowosybirska – jedna z eparchii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, z siedzibą w Nowosybirsku. Jej obecnym zwierzchnikiem jest metropolita Nikodem (Czibisow).

Historia

Obszar dzisiejszej eparchii nowosybirskiej został wyodrębniony w 1834 z terytorium eparchii tobolskiej pod nazwą eparchii tomskiej. Przed rewolucją październikową na terenie tej eparchii działało ponad 300 świątyń prawosławnych, w których pracowało ok. 700 duchownych. Parafie w eparchii prowadziły również działalność edukacyjną (prowadząc szkoły) i kulturalną (poprzez biblioteki). W lutym 1922 został powołany wikariat nowonikołajewski eparchii tomskiej, którego zwierzchnikiem został biskup Sofroniusz (Ariefjew), aresztowany już w końcu tego samego roku. W tym czasie większość parafii w eparchii przejęli duchowni związani z ruchem Żywej Cerkwi. W 1928 na terenie dzisiejszej eparchii nowosybirskiej działało 205 parafii w 17 dekanatach, obsługiwanych przez 197 kapłanów. Wcześniej, w 1924, dotychczasowy wikariat nowonikołajewski został przemianowany na samodzielną eparchię.

Lata 30. były okresem masowego zamykania i niszczenia cerkwi na terenie eparchii, większość pracujących w niej duchownych zostało aresztowanych. 29 lipca 1937 został rozstrzelany arcybiskup Sergiusz (Wasilkow). Formalnie zarządzającym eparchią był locum tenens tronu patriarszego Sergiusz (Stragorodski). W 1943, już po częściowej zmianie stosunku rządu stalinowskiego do Cerkwi, w eparchii zaczęła działać jedyna parafia, której świątynią była cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej w Nowosybirsku. Na rzecz odbudowy sieci parafialnej działał nowy zwierzchnik eparchii, arcybiskup Bartłomiej (Gorodcow). 1 stycznia 1960 na jej terenie działało już 55 parafii w 5 dekanatach, obsługiwanych przez 95 kapłanów. Nowe zaostrzenie polityki państwa wobec Cerkwi sprawiło, że liczba ta spadła o prawie połowę w ciągu kolejnych lat i zaczęła wzrastać dopiero od lat 80. XX wieku. 1 stycznia 1990 na terenie eparchii działało 60 parafii. W 2010 było ich 132.

W grudniu 2011 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego wydzielił z terytorium eparchii nowosybirskiej i berdskiej trzy nowe administratury: eparchię iskitimską, karasucką i kaińską. Eparchia nowosybirska weszła w skład metropolii nowosybirskiej[1].

Zwierzchnicy

  • metropolita Nikifor (Astaszewski), 1924–1935
  • arcybiskup Sergiusz (Wasilkow), 1935–1937
  • metropolita Bartłomiej (Gorodcow), 1943–1956
  • metropolita Nestor (Anisimow), 1956–1958
  • biskup Donat (Szczogolew), 1958–1961
  • biskup Leoncjusz (Bondar), 1961–1963
  • arcybiskup Kasjan (Jarosławski), 1963–1964
  • arcybiskup Paweł (Gołyszew), 1964–1972
  • metropolita Gedeon (Dokukin), 1972–1990
  • biskup Tichon (Jemielianow), 1990–1995
  • biskup Sergiusz (Sokołow), 1995–2000
  • arcybiskup Tichon (Jemieljanow), 2000–2018[2]
  • metropolita Nikodem (Czibisow), od 2018[2]

Monastery

Na terenie eparchii nowosybirskiej działają następujące monastery:

  • Monaster Świętych Nowomęczenników Rosyjskich w Nowosybirsku, męski
  • Monaster św. Jana Chrzciciela w Nowosybirsku, męski
  • Monaster Opieki Matki Bożej i św. Aleksandra Newskiego w Koływaniu, żeński

Przypisy

  1. Новосибирская епархия.
  2. a b ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 28 декабря 2018 года [online], Патриархия.ru [dostęp 2018-12-29]  (ros.).

Bibliografia

  • Eparchia w bazie danych Patriarchatu Moskiewskiego
  • p
  • d
  • e
Rosja
inne kraje

Szablon nie uwzględnia eparchii wchodzących w skład Kościołów autonomicznych, egzarchatów i okręgów metropolitalnych Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.