Ferenc Orsós
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6a/Bundesarchiv_Bild_183-J14110%2C_Katyn%2C_%C3%96ffnung_der_Massengr%C3%A4ber%2C_Abschlussbericht.jpg/250px-Bundesarchiv_Bild_183-J14110%2C_Katyn%2C_%C3%96ffnung_der_Massengr%C3%A4ber%2C_Abschlussbericht.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/33/Katyn-1943-04-30.jpg/250px-Katyn-1943-04-30.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/73/Witnesses_of_the_massacre%2C_Parfemon_Kiselev_a_local_resident_of_Katyn_area%2C_listening_to_Dr_Ferenc_Ors%C3%B3s.jpg/250px-Witnesses_of_the_massacre%2C_Parfemon_Kiselev_a_local_resident_of_Katyn_area%2C_listening_to_Dr_Ferenc_Ors%C3%B3s.jpg)
Ferenc Orsós (ur. 22 sierpnia 1879 Temeszwar, zm. 25 lipca 1962 Moguncja) – węgierski patolog, jeden z dwunastu lekarzy, którzy w kwietniu 1943 r. udali się w składzie Międzynarodowej Komisji do Katynia, aby osobiście dokonać sekcji zwłok zamordowanych polskich oficerów i ustalić czas popełnienia zbrodni.
Życiorys
Ferenc Orsós urodził się w 1879 r. w Temeszwarze (Siedmiogród). Ukończył medycynę w Budapeszcie, a następnie pracował w Peczu. Podczas I wojny światowej był jeńcem w Rosji. Po zakończeniu wojny został dyrektorem Wydziału Medycyny Sądowej na Uniwersytecie w Budapeszcie. W 1928 r. został członkiem Węgierskiej Akademii Nauk. Do 1943 r. wykonał tysiące obdukcji i opracował metodę określania czasu śmierci. W Katyniu uczestniczył w sekcji zwłok pomordowanych polskich oficerów, został wybrany przez tenże zespół na jego przewodniczącego[1] i był jednym z sygnatariuszy protokołu końcowego, w którym ustalono, że mordu dokonano na wiosnę 1940 r. Pełnił tam również rolę tłumacza ze względu na swoją znajomość rosyjskiego. W 1943 r. wraz z doktorem Alexandru Birkle wziął udział w badaniu miejsc masowych zbrodni NKWD na Ukrainie z lat 1937-1938. Prof. Orsós był również prezesem Węgierskiej Izby Lekarskiej. W grudniu 1944 r., w obawie przed zbliżającą się armią sowiecką, uciekł do Niemiec. Od 1946 r. mieszkał w Berlinie Zachodnim. W 1952 r., wraz z Helge Tramsenem i Vincenzo Mario Palmierim, uczestniczył w przesłuchaniach Komisji Senatu USA w sprawie mordu katyńskiego[2].
Zmarł w 1962 r. w Moguncji.
Przypisy
- ↑ Janusz Zawodny: Katyń. Paryż: Editions Spotkania, 1989, s. 26. ISBN 2-86914-043-6.
- ↑ US Congress Hearings on Katyn War Crime. [dostęp 2010-03-23]. (ang.).
Bibliografia
- Jessen Anna Elisabeth: Kraniet fra Katyn. Beretning om massakren i 1940. Høst & Søn, Kopenhaga 2008. ISBN 978-87-638-0703-6
Linki zewnętrzne
- Magyar Életrajzi Lexicon (Krótka biografia)
- Pamiętam. Katyń 1940. pamietamkatyn1940.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-14)].
- Missjudgment at Nuremberg