Gramática de la lengua castellana

Okładka książki Grammatica Nebrissensis

Gramática de la lengua castellana (pol. „Gramatyka języka hiszpańskiego”), znana także pod tytułem Grammatica Antonii Nebrissensis – wydany w 1492 r. opis języka hiszpańskiego, napisany przez Antonia de Nebriję[1]. Autor podzielił dzieło na pięć ksiąg, opisując kolejno:

  • ortografię;
  • prozodię i sylaby;
  • etymologię i dykcję;
  • syntaktykę.

Zawiera ona dziesięć części mowy podzielonych na: rzeczowniki, zaimki, czasowniki, imiesłowy, przyimki, przysłówki, wykrzykniki, spójniki, rzeczowniki odczasownikowe tzw. gerundium oraz supinum. Piąta księga poświęcona jest nauczaniu hiszpańskiego jako języka obcego. Jest to jednocześnie najstarsza gramatyka nowożytnego języka europejskiego[1].

Przypisy

  1. ↑ a b NigelN. Armstrong NigelN., IanI. Mackenzie IanI., On prescriptivism and ideology, „Representaciones”, 11 (2), 2016, s. 32  (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Pełny tekst książki w formie cyfrowej oraz informacje o stowarzyszeniu kulturalnym poświęconym Antonio de Nebriji. antoniodenebrija.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-10)]. (hiszp.)
Encyklopedia internetowa (podręcznik gramatyki):
  • Britannica: topic/Gramatica-Castellana