Język orokański
| Obszar | Rosja (Obwód sachaliński) | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 50 (2010) | ||
| Pismo/alfabet | cyrylica | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 5 krytycznie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 8a umierający↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | oaa | ||
| IETF | oaa | ||
| Glottolog | orok1265 | ||
| Ethnologue | oaa | ||
| WALS | ork | ||
| SIL | oaa | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język orokański (orok, oroki, ulta) – poważnie zagrożony wymarciem język tunguski z obszaru Sachalinu w Rosji[1].
Według danych z 2010 r. posługuje się nim 47 osób w Rosji[1].
Rodzima nazwa tego języka to ulta lub uilta[2].
Brak tradycji literackiej. Podjęto próbę stworzenia normy literackiej na bazie cyrylicy. Dawniej do zapisywania treści w tym języku bywała wykorzystywana katakana[3].
Dialekty
Ethnologue wyróżnia dwa dialekty:[1]
- poronajski (dialekt południowy)
- val-nogliki (nogliki-val, dialekt północny)
Przypisy
- ↑ a b c M. PaulM.P. Lewis M. PaulM.P., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Orok, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-03-09] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-11] (ang.).
- ↑ Salminen 2007 ↓, s. 263.
- ↑ Salminen 2007 ↓, s. 264.
Bibliografia
- TapaniT. Salminen TapaniT., Europe and North Asia, [w:] ChristopherCh. Moseley (red.), Encyclopedia of the World’s Endangered Languages, Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 211–282, DOI: 10.4324/9780203645659, ISBN 978-0-7007-1197-0, ISBN 978-0-203-64565-9, OCLC 47983733 (ang.).
Kontrola autorytatywna (język):
- БРЭ: 2694486
