Języki środkowosudańskie

Ten artykuł od 2018-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Języki środkowosudańskie – rodzina około trzydziestu języków nilo-saharyjskich używanych w Sudanie, Czadzie, Republice Środkowoafrykańskiej oraz w mniejszym zakresie w Ugandzie i Demokratycznej Republice Konga. Rozpada się na dwa główne zespoły: wschodniośrodkowosudański m.in. z językami lendu, magbetu i lugbara oraz zachodniośrodkowosudański m.in. z językami bongo i bagirmi.

Języki środkowosudańskie uważane są wśród innych nilo-saharyjskich za typologicznie najbardziej zbliżone do języków nigero-kongijskich, co skłania niektórych językoznawców do wyróżniania fyli kongo-saharyjskiej lub nigero-saharyjskiej.