Ludwik III de Montpensier

Ludwik III de Bourbon-Vendôme (ur. 10 czerwca 1513 w Moulins, zm. 23 września 1582 w Champigny-sur-Veude) – książę Montpensier, de la Roche-sur-Yon i de Dombes, delfin Owernii, hrabia Mortain.

Syn kuzynów – Ludwika I, księcia de La Roche-sur-Yon (syna Jana VII, księcia de Vendôme), i Ludwiki, księżnej Montpensier (córki Gilberta, hrabiego Montpensier).

Po śmierci ojca w 1520 r. odziedziczył tytuł księcia de Roche-sur-Yon. W 1529 r. został hrabią Mortain. W 1538 r., z okazji swojego ślubu, został przez króla Franciszka I mianowany hrabią de Forez, de Beaujeu i des Dombes. W 1543 r. został delfinem Owernii. Po śmierci matki w 1561 został księciem de Montpensier.

Brał udział w walkach przeciwko Karolowi V, cesarzowi rzymskiemu i królowi Hiszpanii. W 1536 r., służąc pod rozkazami księcia Anne de Montmorency, walczył w obronie Prowansji. W 1557 r., po przegranej bitwie pod Saint-Quentin, dostał się do hiszpańskiej niewoli.

Podczas wojen religijnych Ludwik zajmował chwiejne stanowisko. Namowy żony skłaniały go ku hugenotom, ale ostatecznie pozostał przy katolicyzmie. W 1562 r. został gubernatorem Turenii i Andegawenii z zadaniem rozprawienia się z protestantami. W 1563 r. odbił z rąk hugenotów Angoulême i Cognac. Uczestniczył w bitwie pod Jarnac w 1569 r. W 1570 r. został gubernatorem Bretanii. Brał udział w masakrze w nocy św. Bartłomieja. Później walczył z protestantami w Poitou. Zmarł w 1582 r.

W 1538 r. poślubił Jakobinę de Longwy (zm. 1561), córkę Jana IV de Longwy, barona de Pagny, i Joanny d’Angoulême, nieślubnej córki Karola de Valois, hrabiego d’Angoulême, siostry przyrodniej króla Franciszka I. Ludwik i Jakobina mieli razem syna i pięć córek:

Franciszka (1539 – 1587), żona Henryka-Roberta de La Marc, księcia Sedanu
Anna (1540 – 1572), żona Franciszka II, księcia de Nevers
Joanna (1541 – 6 czerwca 1620), zakonnica w Jouarre
Franciszek (1542 – 4 czerwca 1592), książę de Montpensier
Charlotta (1547 – 6 maja 1582), żona Wilhelma I Milczka, księcia Oranii i stadhoudera Republiki Zjednoczonych Prowincji
Ludwika (1548 – 9 lutego 1586), zakonnica w Faremoutier

4 lutego 1570 r. poślubił Katarzynę de Guise (18 lipca 1552 – 6 maja 1596), córkę Franciszka, księcia de Guise, i Anny, córki Ercole II d’Este, księcia Modeny. Małżonkowie nie mieli razem dzieci.

Władcy Montpensier

Seniorzy Montpensier	Gwidon de Thiern (XII w.) Agnieszka de Thiern (XII w.) Guichard I (???–1216) Guichard II (1216–1256) Humbert II de Beaujeu (1256–1285) Joanna de Beaujeu (1285–1308) Robert V de Dreux (1308–1329) Jan III de Dreux (1329–1331) Piotr I de Dreux (1331–1345) Joanna I de Dreux (1345–1346) Bernart de Ventadorn (1346–1384)
Hrabiowie Montpensier	Jan II de Berry (1386–1401) Jan de Berry (1401–1416) Maria de Berry (1416–1434) Ludwik I de Burbon-Montpensier (1434–1486) Gilbert de Burbon-Montpensier (1486–1496) Ludwik II de Burbon-Montpensier (1496–1501) Karol III de Burbon-Montpensier (1501–1525)
Książęta Montpensier	Ludwika de Burbon-Montpensier (1539–1561) Ludwik III de Montpensier (1561–1582) Franciszek de Montpensier (1582–1592) Henryk de Montpensier (1592–1608) Maria de Montpensier (1608–1627) La Grande Mademoiselle (1627–1693) Filip I Burbon-Orleański (1693–1701) Filip II Burbon-Orleański (1701–1723) Ludwik I Burbon-Orleański (1723–1752) Ludwik Filip Burbon-Orleański (1752–1785) Ludwik Filip Józef Burbon-Orleański (1785–1793)
Tytuł kurtuazyjny	Antoni Filip Orleański (1793–1807) Antoni Orleański (1824–1890) Ferdynand Orleański (1884–1924) Maria Teresa Wirtemberska (od 1984)

Władcy Owernii

Hrabiowie Owernii

Pierwsi hrabiowie	Victorius (479–488) Apollonarus (506) Hortensjusz z Neustrii (527) Becco (532) Sigivald (533) Hortensjusz (534) Evodius Georgius Britianus Firminus (ok. 555) Sallustus (ok. 555–560) Firminus (560–571) Venerandus (przed 585) Nicetius I (ok. 585) Nicetius II (ok. 585) Eulalius (585–590)
Hrabiowie okresu dynastii Merowingów	Bobon z Neustrii (639–656) Hektor z Neustrii (ok. 655–675) Bodilon z Austrazji (ok. 685) Calminius z Neustrii (ok. 670) Genesius (ok. 680) Haribert z Neustrii (ok. 690)
Hrabiowie okresu dynastii Karolingów	Ithier (ok. 758) Blandin (760–763) Chilping (763–765) Bertmond (765–778) Icterius (od 778) Warin (819–839) Gerard (839–841) Wilhelm I (841–846) Bernard I Kosmata Stopa (846–858) Wilhelm II Młodszy (858–862) Stefan (862–863) Bernard II (864–886) Wilhelm III Pobożny (886–918) Wilhelm II Młodszy (918–926) Akfryd (926–927) Ebalus Bękart (927–934) Rajmund Pons (934–950) Wilhelm III Jasnowłosy (950–963) Wilhelm Taillefer (963–979) Gwidon I (979–989) Wilhelm IV (989–1016) Robert I (1016–1032) Wilhelm V (1032–1064) Robert II (1064–1096) Wilhelm VI (1096–1136) Robert III (1136–1143) Wilhelm VII Młodszy (1143–1155) Wilhelm VIII Stary (1155–1182) Robert IV (1182–1194) Wilhelm IX (1194–1195) Gwidon II (1195–1224) Wilhelm X (1224–1246) Robert V (1246–1277) Wilhelm XI (1277–1279) Robert VI (1279–1317) Robert VII (1317–1325) Wilhelm XII (1325–1332) Joanna I (1332–1360) z Filipem II Burgundzkim (1338–1346) i Janem II Dobrym (1349–1360) Filip III Burgundzki (1360–1361) Jan I (1361–1386) Jan II (1386–1394) Joanna II (1394–1422) z Janem de Berry (1394–1416) i Jerzym de la Tremoille (1416–1422) Maria I (1422–1437) Bertrand V de La Tour (1437–1461) Bertrand VI de La Tour (1461–1494) Jan III (1494–1501) Anna (1501–1524) Katarzyna Medycejska (1524–1589) Karol III Lotaryński (1589–1608) Małgorzata Walezjuszka (1608–1610) w domenie królewskiej (1610–1757) Karol Filip d'Artois (1757–1824)