Michelangelo Tonti

Michelangelo Tonti
Kardynał prezbiter
Data i miejsce urodzenia	1566 Rimini
Data i miejsce śmierci	21 kwietnia 1622 Rzym
Biskup Ceseny
Okres sprawowania	1609–1622

Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	16 listopada 1608
Kreacja kardynalska	24 listopada 1608 Paweł V
Kościół tytularny	S. Bartholomaei in Insula

Sukcesja apostolska

Data konsekracji

16 listopada 1608

Konsekrator

Fabio Biondi

Współkonsekratorzy

Metello Bichi
Giambattista Leni

Konsekrowani biskupi
Filippo Filonardi	28 grudnia 1608
Domenico Rivarola	28 grudnia 1608
Giovanni Battista Biglia	1 lutego 1609
Ulpiano Volpi	5 kwietnia 1609
Francesco Mottini	24 maja 1609
Benedetto Ala	9 maja 1610
Luca Semproni	9 maja 1610
Giovanni Canauli	22 sierpnia 1610
Giovanni Francesco Murta	1 maja 1611
Antonio Ricci	3 lipca 1611
Gregorio Carbonelli	30 października 1611

Współkonsekrowani biskupi
Lanfranco Margotti	15 lutego 1609
Felice Centini	2 października 1611
Gregorio Petrocchini	2 października 1611

Michelangelo Tonti (ur. w 1566 w Rimini, zm. 21 kwietnia 1622 w Rzymie) – włoski kardynał.

Życiorys

Urodził się w 1566 roku w Rimini^[1]. Studiował na Uniwersytecie Bolońskim, gdzie uzyskał doktorat z prawa^[2]. Po wyjeździe do Rzymu został kanonikiem bazyliki laterańskiej^[2]. 5 listopada 1608 roku został tytularnym arcybiskupem Nazaretu, a jedenaście dni później przyjął sakrę^[1]. 24 listopada został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny S. Bartholomaei in Insula^[1]. Został wówczas archiprezbiterem bazyliki laterańskiej i kardynałem prodatariuszem^[2]. 11 marca 1609 roku został arcybiskupem ad personam Ceseny^[1]. Wkrótce potem zrezygnował z funkcji kurialnych i objął zarządzanie diecezję^[2]. Zmarł 21 kwietnia 1622 roku w Rzymie^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Michelangelo Tonti. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-10-05]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Michelangelo Tonti. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2018-10-05]. (ang.).

Datariusze Jego Świątobliwości

Datariusze apostolscy	Giovanni Feys (1418–1424) Mirosław Brudzewski (1424–1427) Bartolomeo Vignati (1427?–1431) Maffeo Vegio (1431?–1455) Cosimo Di Monserrato (1455–1458) Lorenzo Roverella (1459–1471) Giovanni Battista Cibo (1471–1473) Francesco Di Toledo (1473–1479) Stefano Morel (1479–1484) Antoniotto Pallavicini (1484–1489) Giovanni Sacchi (1489–1492) Juan López (1492–1496) Giovanni Battista Ferrari (1496–1502) Juan Ortega de Gomiel (1502–1503) Ottaviano Capocci (1503) Fabio Santori (1503–1505) Giovanni Gozzadini (1505–1507) Francesco Argentino (1507–1511) Lorenzo Pucci (1511–1513) Silvio Passerini (1513–1517) Luigi de’ Rossi (1517–1519) Matteo Giberti (1519–1522) Willem van Enckevoirt (1522–1523) Matteo Giberti [ponownie] (1523–1527) Giovanni Battista Bonciani (1527–1528) Bertrando Clerici (1528) Tommaso Cortesi (1528–1533) Johannes Jungen Winkel (1533–1534) Cristoforo Giacobazzi (1534–1536) Pietro Durante (1537–1539) Vincenzo Durante (1539–1541) Girolamo Recanati Capodiferro (1541–1544) Nicola Venceyus (1544–1550) Sebastiano Antonio Pighini (1550–1552) Giulio Canani (1552–1555) Gianbattista Osio (1555–1556) Francesco Bacodie (1556–1560) Ludovico Simonetta (1560–1561) Francesco Alciati (1561–1565) Marco Antonio Maffei (1566–1570) Antonio Marchesani (1570–1572) Matthieu Cointerel (1572–1585) Ippolito Aldobrandini (1585–1587) Giovanni Evangelista Pallotta (1587–1590) Lucio Sassi (1590–1604) Bernardino Paoloni (1604–1605) Pompeo Arrigoni (1605–1607) Michelangelo Tonti (1607–1611) Aurelio Maraldi (1611–1621) Francesco Sacrati (1621) Ulpiano Volpi (1621–1623) Clemente Merlini (1623) Giacomo Cavalieri (1623–1626) Fabio Lagonissa (1626–1627) Egidio Orsini (1627–1644) Domenico Cecchini (1644–1652) Giovanni Bertucci (1652–1655) Giacomo Corradi (1655–1666) Pietro Vito Ottoboni (1667–1670) Gaspare Carpegna (1670–1676) Stefano Agostini (1676–1683) Francesco Liberati (1683–1689) Bandino Panciatici (1689–1700) Giuseppe Sacripante (1700–1721) Pier Marcellino Corradini (1721–1730) Francesco Antonio Valenti (1730–1731)
Kardynałowie prodatariusze	Antonio Saverio Gentili (1731–1740) Pompeo Aldrovandi (1740–1743) Giovanni Giacomo Millo (1743–1757) Carlo Alberto Guidobono Cavalchini (1758–1774) Vincenzo Malvezzi Bonfioli (1774–1775) Andrea Negroni (1775–1789) Filippo Campanelli (1789–1795) Aurelio Roverella (1795–1808) Alessandro Mattei (1808–1820) Giulio Gabrielli (1820–1822) Antonio Gabriele Severoli (1823–1824) Bartolomeo Pacca (1824–1844) Ugo Pietro Spinola (1844–1858) Mario Mattei (1858–1870) Luigi Vannicelli Casoni (1870–1877) Carlo Sacconi (1877–1889) Angelo Bianchi (1889–1897) Gaetano Aloisi Masella (1897–1902) Angelo Di Pietro (1902–1914) Vincenzo Vannutelli (1914–1930) Raffaele Scapinelli di Léguigno (1930–1933) Luigi Capotosti (1931–1938) Federico Tedeschini (1938–1959) Paolo Giobbe (1959–1967)

Datariusze apostolscy