Nektarnik królewski : Systematyka, Morfologia, Zasięg i środowisko, Ekologia i zachowanie Wikipedia, wolna encyklopedia

Nektarnik królewski

Cinnyris regius^[1]

Reichenow, 1893

Samiec

Systematyka

Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

nektarniki

Rodzaj

Cinnyris

Gatunek

nektarnik królewski

Synonimy

Cinnyris regia Reichenow, 1893^[2]
Nectarinia regia (Reichenow, 1893)

Podgatunki

C. r. regius Reichenow, 1893
C. r. anderseni J. G. Williams, 1950

Kategoria zagrożenia (CKGZ)^[3]

najmniejszej troski

Systematyka w Wikispecies

Multimedia w Wikimedia Commons

Nektarnik królewski^[4] (Cinnyris regius) – gatunek małego ptaka z rodziny nektarników (Nectariniidae), występujący w środkowo-wschodniej Afryce. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Systematyka

Wyróżniono dwa podgatunki C. regius^[5]^[2]:

C. regius regius) – wschodnia Demokratyczna Republika Konga, zachodnia Uganda, zachodnia Rwanda i zachodnie Burundi.
C. regius anderseni – zachodnia Tanzania.

Proponowany podgatunek C. r. kivuensis Schouteden, 1937 uznany za nieodróżnialny od nominatywnego^[5]^[2].

Morfologia

Wygląd: Mały ptak o smukłym dziobie lekko zagiętym ku dołowi. U samca jaskrawe, lśniące pióra: oliwkowe na górze i na ogonie, bardziej zielone na głowie, dolna część tułowia jaskrawoczerwona, boki jaskrawożółte; nogi i dziób czarnawe; oczy ciemne. Samica bardziej matowa, o oliwkowozielonej górnej części tułowia i jaskrawożółtej dolnej.
Długość ciała: 11 cm.
Masa ciała: 6 g.

Zasięg i środowisko

Lasy górskie wschodniej Demokratycznej Republiki Konga, zachodniej Ugandy, zachodniej Rwandy, zachodniego Burundi i zachodniej Tanzanii. Występuje w przedziale wysokości 1500–3100 m n.p.m.^[3]

Ekologia i zachowanie

Głos

Śpiewa szybką, trelującą lub dudniącą piosenkę.

Rozród

Sezon zmienny w zależności od pory deszczowej. Samica buduje gniazdo w kształcie woreczka z bocznym wejściem, zawieszone na gałązce. Budulcem są trawy, porosty i inne części roślin, połączone z pomocą pajęczyny. Samica wysiaduje przez 13–15 dni 2–3 białawe lub niebieskawe jaja. Pisklętami, które opierzają się po 14–19 dniach, opiekują się oboje rodzice.

Pożywienie

Nektar, owady, pająki.

Status

IUCN uznaje nektarnika królewskiego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako pospolity. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy ze względu na niszczenie jego siedlisk^[3].

Przypisy

↑ Cinnyris regius, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c Regal Sunbird (Cinnyris regius). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-26)]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Cinnyris regius, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Nectariniidae Vigors, 1825 – nektarniki – Sunbirds (wersja: 2021-01-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-08].
↑ ^a ^b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Dippers, leafbirds, flowerpeckers, sunbirds. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-08]. (ang.).