Pałac w Żurawnie
Front | |||
Państwo | Ukraina | ||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Miejscowość | Żurawno | ||
Typ budynku | pałac | ||
Styl architektoniczny | rezydencja francuska | ||
Architekt | |||
Inwestor | Antoni Skrzyński | ||
Rozpoczęcie budowy | XVIII-XIX w., | ||
Ukończenie budowy | 1908 | ||
Zniszczono | 1904 | ||
Pierwszy właściciel | Antoni Skrzyński | ||
Kolejni właściciele | Helena Skrzyńska (1894–1988), Kazimierz Jerzy Czartoryski | ||
Położenie na mapie obwodu lwowskiego | |||
Położenie na mapie Ukrainy | |||
49°15′N 24°14′E/49,250000 24,233333 | |||
|
Pałac w Żurawnie – pałac wybudowany na przełomie XVIII-XIX w. w Żurawnie, spłonął w 1904 r. Istniejący obecnie budynek w stylu neorenesansowych rezydencji francuskich, został wzniesiony w latach 1904–1908 według projektu Władysława Sadłowskiego.
Historia
Pierwszy, piętrowy pałac w Żurawnie[1] wybudował na planie szerokiego prostokąta w stylu klasycystycznym, na początku XIX w. Tomasz Żebrowski. Obiekt posiadający dwa skrzydła od ogrodu, które z korpusem tworzyły literę U, powstał obok miejsca, w którym stał obronny zamek. Od frontu miał dwukondygnacyjny portyk z czterema wysuniętymi kolumnami podzielonymi na piętrze balkonem. W części górnej portyku zwieńczonej tympanonem znajdowały się smukłe kolumny toskańskie. Pałac nakryty dachem czterospadowym spalił się w 1904 r.
Pałac Skrzyńskich-Czartoryskich
Po pożarze, sto metrów za pałacem przy Dniestrze zbudowano w latach 1904-1908 dla Antoniego Skrzyńskiego nową rezydencję w formie mniejszego pałacu w neorenesansowym stylu francuskim[2], według projektu Władysława Sadłowskiego. Wystrój rzeźbiarski wnętrz był autorstwa Piotra Harasimowicza. W pałacu znajdowała się cenna biblioteka, zniszczona w roku 1939. W okresie przedwojennym pałac był własnością rodziny Czartoryskich[3]. Od frontu balkon wsparty na czterech kolumnach. Nad balkonowym oknem kartusz herbowy budowniczych, po lewej herb Zaremba Antoniego Skrzyńskiego[4], syna Władysława; po prawej herb Jelita Eugenii Dembowskiej[5], żony Antoniego[3].
- Pałac od ogrodu
- Kartusz z herbami Zaremba (L) i Jelita (P)
- Herb Zaremba
- Herb Jelita
- Kominek
- Schody
- Kaplica Czartoryskich
Przypisy
- ↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIV. Warszawa: 1880-1902, s. 864.
- ↑ Żurawno. Cracovia Leopolis. [dostęp 2016-10-07].
- ↑ a b RomanR. Aftanazy RomanR., Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 627-634, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość) .
- ↑ Antoni Skrzyński
- ↑ Eugenia Dembowska
Linki zewnętrzne
- Żurawno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 864 .
- p
- d
- e