Siła elektrodynamiczna

Siła elektrodynamiczna (magnetyczna[potrzebny przypis]) – siła, z jaką pole magnetyczne działa na przewód elektryczny, w którym płynie prąd elektryczny[1].

Na umieszczony w polu magnetycznym o indukcji magnetycznej B {\displaystyle {\vec {B}}} prostoliniowy przewodnik o długości l , {\displaystyle {\vec {l}},} przez który płynie prąd o natężeniu I , {\displaystyle I,} działa siła F , {\displaystyle {\vec {F}},} którą wektorowo określa wzór[2]:

F = I l × B , {\displaystyle {\vec {F}}=I{\vec {l}}\times {\vec {B}},}

czyli jej wartość wynosi[3]:

F = I l B sin α , {\displaystyle F=IlB\sin \alpha ,}

gdzie:

α {\displaystyle \alpha } – kąt między kierunkiem przepływu prądu a kierunkiem linii pola magnetycznego.

Kierunek siły jest prostopadły do linii pola magnetycznego i kierunku prądu. Zwrot siły określa reguła lewej dłoni[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b siła elektrodynamiczna, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-01-13] .
  2. ŁukaszŁ. Kolimas ŁukaszŁ., PrzemysławP. Sul PrzemysławP., JacekJ. Tymochowicz JacekJ., Modelowanie i analiza dynamiki ruchu styków na przykładzie styku tulipanowego, „Przegląd Elektrotechniczny”, 91 (4), 2015, s. 70, DOI: 10.15199/48.2015.04.18 [dostęp 2023-01-13] .
  3. ZbigniewZ. Kąkol ZbigniewZ., JanJ. Żukrowski JanJ., 22.4 Działanie pola magnetycznego na przewodnik z prądem [online], e-Fizyka [dostęp 2023-01-13] .