Villa Jovis

Ten artykuł od 2021-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Willa Jovis – jedna z dwunastu willi cesarza Tyberiusza zbudowanych na Capri. Została usytuowana na szczycie Monte Tiberio, który wznosi się na wysokość 354 m n.p.m. Sądząc po zachowanych ruinach, była najbogatszą i najprawdopodobniej główną siedzibą cesarza na wyspie. Pod jej centralną częścią umieszczono cztery ogromne zbiorniki na wodę, przykryte sklepieniem kolebkowym. Z uwagi na oddalenie od źródeł i wysokość położenia willi bardzo ważne było zbieranie i gromadzenie wszystkich opadów deszczu. Woda była niezbędna do prawidłowego funkcjonowania wszystkich tradycyjnych elementów zabudowy (term, fontann i nawadniania ogrodów).

Pomieszczenia przeznaczone dla cesarza umieszczono w części wschodniej i północnej. Sala tronowa łączyła się korytarzem z pomieszczeniami prywatnymi, z których widoczna była Zatoka Neapolitańska. Z sali, w której odbywały się uczty, niewielki korytarz prowadzi do urwiska zwanego Salto di Tiberio (z boku zbocza od strony morza widoczny jest w zboczu góry duży otwór), podobno cesarz pozbywał się swoich wrogów, zrzucając ich z tego miejsca do morza^{[potrzebny przypis]}.

Termy zostały zlokalizowane w południowej części zabudowy. Mimo niewielkiego obszaru umieszczono tam wszystkie pomieszczenia spełniające typowe dla rzymskich term funkcje. Znalazły się tu szatnie, pomieszczenie dla zimnej (frigidarium) i ciepłej (caldarium) kąpieli, pokój służący do odpoczynku (tepidarium), piec do ogrzewania wody oraz system kanałów rozprowadzających ciepło (hypocaustum).

Obecnie na terenie prywatnych apartamentów cesarskich znajduje się zbudowany w XVIII wieku kościółek Santa Maria del Soccorso.