Wayne Embry

Wayne Embry
Ilustracja
34, 32, 15, 28
silny skrzydłowy/środkowy
Pełne imię i nazwisko

Wayne Richard Embry

Data i miejsce urodzenia

26 marca 1937
Springfield

Wzrost

203 cm

Masa ciała

109 kg

Kariera
Aktywność

1958–1969

Szkoła średnia

Tecumseh (New Carlisle, Ohio)

College

Miami (Ohio) (1955–1958)

Draft

1958, numer: 22
St. Louis Hawks

Kariera klubowa
Lata Kluby Wyst.
1958–1966 Cincinnati Royals
1966–1968 Boston Celtics
1968–1969 Milwaukee Bucks

Wayne Richard Embry (ur. 26 marca 1937 w Springfield) – amerykański koszykarz, skrzydłowy, mistrz NBA, uczestnik spotkań gwiazd, działacz klubowy, dwukrotny Menedżer Roku NBA[1].

Podczas pobytu na Miami University był wielokrotnie wyróżniany za swoje osiągnięcia. Przez dwa lata przewodził konferencji MAC zarówno pod względem zdobytych punktów, jak i zbiórek. Nadal jest w posiadaniu kilku rekordów uczelni, np. w najwyższej średniej zbiórek w karierze (15,5). Znajduje się w czołówce na liście strzelców wszech czasów (1401 punktów) oraz najlepiej zbierających (1117 zbiórek). Nadal dzierży zarówno rekord uczelni, jak i konferencji MAC w największej liczbie zbiórek, uzyskanych w trakcje pojedynczego spotkania (34) oraz całego sezonu (488). Po zakończeniu kariery akademickiej był jednym z zaledwie dziesięciu zawodników w historii konferencji MAC, którzy zdołali uzyskać w swojej karierze co najmniej 1000 punktów oraz zbiórek.

Po opuszczeniu uczelni przystąpił do draftu NBA, w którym to został wybrany z numerem 22 przez St. Louis Hawks. Niedługo po drafcie, 5 sierpnia 1958 roku, został wytransferowany do starających się odbudować swój skład Cincinnati Royals. Wraz z nim oddano również Jima Palmera, Darrella Floyda, Gerry'ego Calverta i Kena Sidle'a. W przeciwnym kierunku powędrował natomiast All-Star – Clyde Lovellette[2]. Wkrótce (1960) do zespołu dołączył Oscar Robertson, a zespół Royals stał się jedną z czołowych drużyn NBA. Wayne Embry, Oscar Robertson oraz Jack Twyman byli wtedy w miarę regularnymi uczestnikami NBA All-Star Games. Embry w trakcie swojego pobytu w Cincinnati był pięciokrotnie powoływany do udziału w spotkaniu gwiazd.

W 1966 roku Royals wysłali Embry'ego do Boston Celtics w zamian za późniejszy wybór trzeciej rundy draftu 1967 roku – Sama Smitha[2]. W barwach Celtics Embry sięgnął po tytuł mistrzowski w 1968 roku. Po zakończeniu rozgrywek nie został zastrzeżony przez klub, w wyniku czego wziął udział w tzw. expansion drafcie, stając się w ten sposób nowym zawodnikiem Milwaukee Bucks[2]. Po zaledwie roku zdecydował się zakończyć sportową karierę, mimo przyzwoitych statystyk (13,1 punktu, 8,6 zbiórki)[2].

Wkrótce po zakończeniu kariery zawodniczej Embry objął etat asystenta generalnego menedżera klubu Bucks. Został pierwszym w historii afroamerykańskim menedżerem klubu NBA, kiedy w 1971 roku objął to stanowisko w Milwaukee Bucks[3]. Piastował je do 1979 roku. W latach 1985–1992 był menedżerem, a następnie wiceprezydentem Cleveland Cavaliers (1992–1994)[4]. W 1994 roku został pierwszym Afroamerykaninem, który objął stanowisko prezydenta klubu NBA – Cleveland Cavaliers[4]. W klubie Cavs pracował do 2000 roku. Za swoje dokonania był dwukrotnie wyróżniany tytułem Menedżera Roku NBA[1]. W latach 2004–2006 był związany z klubem Toronto Raptors.

Osiągnięcia

NCAA
  • Mistrz konferencji Mid-American
  • Zaliczony do:
    • składu All-Mid-American Conference[5]
    • III składu All-American (1958 przez Helms Athletic Foundation )[3]
    • składu Honorable Mention All-American (1957–1958)[3]
    • Galerii Sław:
      • Sportu:
        • Miami - Miami Athletics Hall of Fame (1970)[3]
        • Cleveland - Cleveland Sports Hall of Fame (1998)[4]
        • Konferencji Mid-American[6]
      • Koszykówki stanu Ohio (2006)[5]
  • Uczelnia zastrzegła należący do niego numer 23
NBA
Menedżer

Przypisy

  1. a b c NBA Executive of the Year Award Winners. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  2. a b c d Wayne Embry - Stats. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  3. a b c d 1970 Miami Athletics Hall of Fame Class. muredhawks.com. [dostęp 2014-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 kwietnia 2014)]. (ang.).
  4. a b c WAYNE EMBRY Bio. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  5. a b Wayne Embry - Ohio Basketball Hall of Fame Profile. ohiobasketballhalloffame.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  6. Wayne Embry - The Mid-American Conference Hall of Fame Profile. mac-sports.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  7. Finals Champions and MVPs. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  8. a b Wayne Embry - Hall Of Famers. hoophall.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  9. 1963 NBA All-Star Game Box Score. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Profil na NBA.com. stats.nba.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.)
  • Statystyki na basketball-reference.com (ang.)
  • p
  • d
  • e
  • 1973: Axelson
  • 1974: Donovan
  • 1975: Vertlieb
  • 1976: J. Colangelo
  • 1977: Patterson
  • 1978: Drossos
  • 1979: Ferry
  • 1980: Auerbach
  • 1981: J. Colangelo
  • 1982: Ferry
  • 1983: Volchok
  • 1984: Layden
  • 1985: Boryla
  • 1986: Kasten
  • 1987: Kasten
  • 1988: Krause
  • 1989: J. Colangelo
  • 1990: Bass
  • 1991: Buckwalter
  • 1992: Embry
  • 1993: J. Colangelo
  • 1994: Whitsitt
  • 1995: West
  • 1996: Krause
  • 1997: Bass
  • 1998: Embry
  • 1999: Petrie
  • 2000: Gabriel
  • 2001: Petrie
  • 2002: Thorn
  • 2003: Dumars
  • 2004: West
  • 2005: B. Colangelo
  • 2006: Baylor
  • 2007: B. Colangelo
  • 2008: Ainge
  • 2009: Warkentien
  • 2010: Hammond
  • 2011: Forman i Riley
  • 2012: Bird
  • 2013: Ujiri
  • 2014: Buford
  • 2015: Myers
  • 2016: Buford
  • 2017: Myers
  • 2018: Morey
  • 2019: Horst
  • 2020: Frank
  • 2021: Jones
  • 2022: Kleiman
  • 2023: McNair
  • 2024: Stevens
  • p
  • d
  • e
Trenerzy
Działacze
Zawodnicy
Obrońcy
Skrzydłowi
Środkowi
Sędziowie
  • Bavetta
  • Enright
  • Evans
  • Hepbron
  • Hoyt
  • Kennedy
  • Leith
  • Mihalik
  • Nichols
  • Nucatola
  • Quigley
  • Rudolph
  • Shirley
  • Strom
  • Tobey
  • Walsh
  • Garretson
Zespoły
  • pogrubienie – oznacza, że dana osoba została wybrana do Hall Of Fame jako trener i jako zawodnik
Kontrola autorytatywna (osoba):
Encyklopedia internetowa: