Wielocierń

Ten artykuł dotyczy ryby. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Wielocierń

Polycentrus schomburgkii[1]
Müller and Troschel, 1849
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Infragromada	doskonałokostne
Rząd	okoniokształtne
Rodzina	Polycentridae[2]
Rodzaj	Polycentrus
Gatunek	wielocierń
Synonimy
Labrus punctatus Linnaeus, 1758 Mesonauta surinamensis Sauvage, 1882 Polycentrus schomburgki Müller & Troschel, 1849 Polycentrus tricolor Gill, 1858
Multimedia w Wikimedia Commons

Wielocierń^[3], liścień^[4] (Polycentrus schomburgkii) – endemiczny gatunek słodkowodnej ryby okoniokształtnej z rodziny Polycentridae. Jedyny przedstawiciel rodzaju Polycentrus Müller and Troschel, 1849. Bywa hodowany w akwariach.

Występowanie

Zasiedla rzeki Ameryki Południowej w Brazylii, Gujanie, Surinamie, Wenezueli, oraz na wyspie Trynidad.

Taksonomia

Gatunek był przypisywany był przez niektórych badaczy do rodziny Nandinae^[5].

Charakterystyka

Wysokie i bocznie spłaszczone ciało z wyglądu przypominające kształt liścia. Barwa ciała jest zmienna zależna od nastroju, podniecenia. Kolor szary poprzez żółtobrązowy do nawet czarnego, na jego tle połyskuje srebrzysto deseń złożony z pasm i plamek. Płetwa grzbietowa uzbrojona w kolczaste wyrostki ciemnobrązowooliwkowe z lekkim niebieskawym połyskiem, Płetwa ogonowa podobna. W części zaskrzelowej widniej eostry, mocny kolec, pysk uzbrojony w zęby. Płetwa brzuszna jest wydłużona i zielonkawa z żółtym obrzeżem.

Ryba spokojna lecz drapieżna, szczególnie w okresie poza tarłem. Poluje wieczorem i wczesną nocą. Dorasta do 6-8 cm długości, samica mniejsza.

Dymorfizm płciowy

Samce w okresie godowym są ciemniejsze i bardziej kontrastowo ubarwione, samice mają barwę jasnobrunatną, w partii brzusznej zaokrąglone.

Warunki w akwarium

Wymagania hodowlane

Akwarium z aranżacją umożliwiającą ukrywanie się (gąszcz roślin, skały, groty, korzenie), gdzie przebywa za dnia. Chętnie przebywa wśród roślin z rodzajów: Cryptocoryne, Sagittaria, Echinodorus, Marsilea oraz Ceratopteris.

Rozmnażanie

Tarło przebiega w grocie lub wcześniej przygotowanej do tego celu doniczki. Ikra składana jest na ściankach w ilości do 600 sztuk ziaren. Tarlaki potrafią z braku innej możliwości składać ikrę po brzusznej stronie szerokiego liścia. Opiekę nad ikrą przejmuje samiec, który wylęga się po okresie 7-8 dni. Wymagają tylko żywego pokarmu oraz obowiązkowej segregacji według wielkości, gdyż możliwa jest wewnętrzna agresja połączona z kanibalizmem.

Przypisy

Bibliografia

• HansH. Frey HansH., Akwarium słodkowodne, Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1990, s. 276–277, ISBN 83-217-2777-8, OCLC 749300194 .
• H. Skrzyński, Liścień - Polycentrus schemburghi Miiller et Troschel, 1848, AKWARIUM, nr 6/78. akwa-mania.mud.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-28)].
• Krystyna Kowalska, Jan Maciej Bembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973, str. 288, h - wielocierń