Wodorofosforan amonu

Wodorofosforan amonu

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) addyt. hydroksydotrioksydofosforan(2−) amonu wodor. wodoro(tetraoksydofosforan) amonu Inne nazwy i oznaczenia półsyst. wodorofosforan amonu, wodorofosforan diamonu Stocka wodorofosforan(V) amonu inne DAP (z ang. diammonium phosphate), wodoroortofosforan amonu, daw. wodoroortofosforan dwuamonowy, wodorofosforan dwuamonowy, fosforan amonu dwuzasadowy, drugorzędowy fosforan amonu
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	(NH 4) 2HPO 4
Masa molowa	132,06 g/mol
Wygląd	białe jednoskośne kryształy o zapachu podobnym do amoniaku[1] i słonym smaku[2]
Identyfikacja
Numer CAS	7783-28-0
PubChem	24540
SMILES [NH4+].[NH4+].OP(=O)([O-])[O-]
InChI InChI=1S/2H3N.H3O4P/c;;1-5(2,3)4/h2*1H3;(H3,1,2,3,4) InChIKey MNNHAPBLZZVQHP-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Gęstość 1,619 g/cm³[2][3]; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie 57 g/100 g (10 °C)[2] 690 g/l (20 °C)[1] 69,5 g/100 g[3] 106,7 g/100 g (70 °C)[2] w innych rozpuszczalnikach nierozpuszczalny w alkoholach, acetonie[3] i ciekłym amoniaku[2] Temperatura rozkładu 155 °C[2][3]
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanego źródła[1] Uwaga Zwroty H H315, H319, H335 Zwroty P P261, P305+P351+P338 NFPA 704 Na podstawie podanego źródła[4] 0 2 0   Temperatura zapłonu niepalny[1]
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Wodorofosforan amonu, (NH
4)
2HPO
4 – nieorganiczny związek chemiczny, wodorosól kwasu fosforowego i zasady amonowej. Bardzo dobrze rozpuszcza się wodzie, jest nierozpuszczalny w alkoholach, acetonie i ciekłym amoniaku.

Ogrzewanie powyżej 70 °C powoduje rozkład do amoniaku i diwodorofosforanu amonu^[2]:

(NH
4)
2HPO
4 → (NH
4)H
2PO
4 + NH
3

Otrzymywanie

Wodorofosforan amonu otrzymuje się w reakcji amoniaku z kwasem fosforowym^[2]:

2NH
3 + H
3PO
4 → (NH
4)
2HPO
4

Zastosowanie

Wodorofosforan amonu stosowany jest jako wieloskładnikowy nawóz mineralny, dodatek do pożywek dla drożdży, środek gaśniczy oraz środek opóźniający palenie w sklejkach, papierach, tekstyliach i materiałach budowlanych. Wykorzystuje się go także w oczyszczaniu cukru, jako topnik w lutowaniu cyny, miedzi, cynku i mosiądzu, katalizator w produkcji aminoplastów, do impregnowania zapałek oraz w barwieniu wełny, m.in. chromem i barwnikami koloidalnymi rozpuszczalnymi w zasadach i nierozpuszczalnymi w kwasach. Jest czasem także składnikiem wody do gaszenia pożarów lasu i roślinności trawiastej^[1][2].

Przypisy