Riccardo Petroni

Riccardo Petroni
Kardynał diakon
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

ok. 1250
Siena

Data i miejsce śmierci

10 lutego 1314
Genua

Wicekanclerz Świętego Kościoła Rzymskiego
Okres sprawowania

1296-1300

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Kreacja kardynalska

4 grudnia 1298
Bonifacy VIII

Kościół tytularny

S. Eustachio

Multimedia w Wikimedia Commons

Riccardo Petroni (ur. ok. 1250 w Sienie – zm. 10 lutego 1314 w Genui) – włoski kardynał.

Życiorys

Pochodził ze Sieny. Studiował prawo na uniwersytecie w Bolonii. Od 1270 profesor prawa rzymskiego na uniwersytecie w Neapolu. Zyskał sławę jako jurysta. Około roku 1290 wstąpił do stanu duchownego. Za pontyfikatu Bonifacego VIII pełnił funkcję wicekanclerza Kościoła i współredagował zbiór prawa kanonicznego Liber sextus. 4 grudnia 1298 Bonifacy VIII mianował go kardynałem diakonem Sant'Eustachio. Uczestniczył w konklawe 1303, nie brał natomiast udziału w Konklawe 1304–1305 z powodu choroby. Na Soborze w Vienne 1311 bronił dobrego imienia papieża Bonifacego VIII przed zarzutami o herezję, wysuwanymi przez króla Francji Filipa Pięknego. Zmarł w Genui, gdzie przebywał jako legat papieża Klemensa V[1].

Przypisy

  1. The Cardinals of the Holy Roman Church
  • p
  • d
  • e
do 1378
Schizma
Obediencja rzymska (1378-1415)
  • Renoul de Monteruc (1378-1382)
  • Francesco Moricotti (1382-1394)
  • Bartolomeo Francesco de la Capra (1394-1405)
  • Angelo Acciaioli (1405-1408)
  • Niccolò de Vincione (1409-1413)
  • Rotherius de Balhorn (1413-1415)
Obediencja awiniońska (1378-1423)
  • Jacques de Mantenay (1385-1391)
  • Jean de Brogny (1391-1408)
  • Jean de Costa (1408-1409)
  • Guigo Flandrin (1409-1418)
Po Soborze w Pizie (1409)
Kardynałowie kanclerze 1908-1973
  • ISNI: 0000000071371627
  • VIAF: 100749460
  • LCCN: no2009139331
  • GND: 1030292388