Riccardo Petroni
Kardynał diakon | |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | ok. 1250 | ||
Data i miejsce śmierci | 10 lutego 1314 | ||
Wicekanclerz Świętego Kościoła Rzymskiego | |||
Okres sprawowania | 1296-1300 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Kreacja kardynalska | 4 grudnia 1298 | ||
Kościół tytularny | |||
|
Riccardo Petroni (ur. ok. 1250 w Sienie – zm. 10 lutego 1314 w Genui) – włoski kardynał.
Życiorys
Pochodził ze Sieny. Studiował prawo na uniwersytecie w Bolonii. Od 1270 profesor prawa rzymskiego na uniwersytecie w Neapolu. Zyskał sławę jako jurysta. Około roku 1290 wstąpił do stanu duchownego. Za pontyfikatu Bonifacego VIII pełnił funkcję wicekanclerza Kościoła i współredagował zbiór prawa kanonicznego Liber sextus. 4 grudnia 1298 Bonifacy VIII mianował go kardynałem diakonem Sant'Eustachio. Uczestniczył w konklawe 1303, nie brał natomiast udziału w Konklawe 1304–1305 z powodu choroby. Na Soborze w Vienne 1311 bronił dobrego imienia papieża Bonifacego VIII przed zarzutami o herezję, wysuwanymi przez króla Francji Filipa Pięknego. Zmarł w Genui, gdzie przebywał jako legat papieża Klemensa V[1].
Przypisy
- ↑ The Cardinals of the Holy Roman Church
- p
- d
- e
do 1378 |
| ||||
---|---|---|---|---|---|
Schizma |
| ||||
Po Soborze w Pizie (1409) |
| ||||
Kardynałowie kanclerze 1908-1973 |
|
- Treccani: riccardo-petroni