Tommaso Pio Boggiani OP
Kardynał biskup |
|
| Pax fratribus et charitas cum fide | |
Kraj działania | Włochy |
Data i miejsce urodzenia | 19 stycznia 1863 Boscomarengo |
Data i miejsce śmierci | 26 lutego 1942 Rzym |
Kanclerz Świętego Kościoła Rzymskiego |
Okres sprawowania | 1933–1942 |
Arcybiskup Genui |
Okres sprawowania | 1919–1921 |
|
Wyznanie | katolicyzm |
Kościół | rzymskokatolicki |
Inkardynacja | dominikanie |
Nominacja biskupia | 31 października 1908 tytularny arcybiskup Cesarea di Palestina |
Sakra biskupia | 22 listopada 1908 |
Kreacja kardynalska | 4 grudnia 1916 Benedykt XV |
Kościół tytularny | Ss. Quirico e Giulitta S. Lorenzo in Damaso biskup Porto e Santa Rufina |
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Sukcesja apostolska
Data konsekracji | 22 listopada 1908 |
Konsekrator | Rafael Merry del Val |
Współkonsekratorzy | Domenico Raffaele Francesco Marengo Giuseppe Capecci |
Konsekrowani biskupi | Angelico Antonio Zannetti | 22 kwietnia 1917 | John Timothy McNicholas | 8 września 1918 | Giacomo Maria de Amicis | 25 lipca 1919 | Luigi Martinelli | 25 marca 1933 | |
Współkonsekrowani biskupi | Adamo Borghini | 2 lutego 1909 | Angelo Giacinto Scapardini | 6 czerwca 1909 | Karol Liviero | 6 marca 1910 | Paul-Gaston Laperrine d’Hautpoul | 29 czerwca 1915 | Pacifico Monza | 8 września 1915 | |
Tomasso Pio Boggiani OP (ur. 19 stycznia 1863 w Boscomarengo, zm. 26 lutego 1942 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, Kanclerz Świętego Kościoła Rzymskiego, kardynał.
Na chrzcie otrzymał imię Pio. Gdy 15 września 1879 wstąpił do dominikanów zmienił je na Tomasso. Jego konwent znajdował się w Chieri. Studiował także na teologicznym fakultecie w Grazu. Po święceniach pracował misjonarsko w Konstantynopolu. W 1898 został regentem uniwersytetu w Grazu. Od 1900 proboszcz parafii Maria di Castello w Genui. Jako apostolski wizytator odwiedził 23 diecezje w północnych Włoszech, zajmował też funkcję administratora apostolskiego Adrii.
31 października 1908 z administratora stał się biskupem ordynariuszem diecezji Adria e Rovigo. Konsekracja miała miejsce 22 listopada, a dokonał jej kardynał Sekretarz Stanu Stolicy Apostolskiej Rafael Merry del Val. Jego zadaniem było przeniesienie siedziby biskupa z Adrii do Rovigo. Sytuacja była dramatyczna, gdyż mieszkańcy Adrii nie chcieli się na to zgodzić i w wyniku protestów Boggiani został nawet trafiony kamieniem, za co diecezja została obłożona interdyktem. Niespełna dwa miesiące później został delegatem apostolskim do Meksyku i jednocześnie podniesiony do rangi arcybiskupa tytularnego Edessa in Osrhoene. 7 marca 1914 objął funkcję administratora apostolskiego archidiecezji Genua, która targana była konfliktem po niedopuszczeniu przez rząd włoski do objęcia katedry przez nowego arcybiskupa Andrea Carona. Był też asesorem Kongregacji Konsystorialnej i sekretarzem Świętego Kolegium Kardynalskiego. Pełnił funkcję sekretarza Konklawe 1914.
4 grudnia 1916 kreowany kardynałem prezbiterem. W marcu 1919 został arcybiskupem Genui, lecz po dwóch latach zrezygnował z tej funkcji. Uczestnik Konklawe 1922 i 1939 roku. 15 lipca 1929 podniesiony do rangi kardynała-biskupa Porto e Santa Rufina, a od 13 marca 1933 był Kanclerzem Świętego Kościoła Rzymskiego i jednocześnie komendatariuszem kościoła prezbiterialnego S. Lorenzo in Damaso. Urząd kanclerza pełnił do śmierci. Pochowany został w parafialnym kościele w rodzinnym miasteczku.
Bibliografia
- Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-04)].
- Catholic-Hierarchy
Biskupi Genui (381 do 1133) | - Diogenes (381)
- Paschazjusz (451)
- Asteriusz (634)
- Jan (680)
- Sabatinus (876–878)
- Teodulf (946–981)
- Jan (983/84–1019)
- Landulf (1019–1034/36)
- Konrad (1036–1052)
- Obert (1052–1078)
- Konrad Manganelli, obediencja wibertyńska (1080–1087)
- Cyriak, obediencja gregoriańska (1089)
- Ogier (ok. 1095)
- Airald (1097–1116)
- Otto (1117–1120)
- Zygfryd (1123–1129)
- Syrus (1130–1133)
|
---|
Arcybiskupi Genui (od 1133) | - Syrus (1133–1163)
- Ugone (1163–1188)
- Bonifazio (1188–1203)
- Ottone (1203–1239)
- Giovanni de Cogorno (1239–1253)
- Gualtiero da Vezzano (1253–1274)
- Bernardo de Arimondi (1276–1286)
- Opizzo Fieschi, administrator (1288–1292)
- Jakub de Voragine (1292–1298)
- Porchetto Spinola (1299–1321)
- Bartolomeo de Reggio (1321–1335)
- Dino di Radicofani (1337–1342)
- Giacomo da Santa Vittoria (1342–1349)
- Bertrando Bessaduri (1349–1358)
- Guido Scetten (1358–1368)
- Andrea della Torre (1368–1377)
- Lanfranco Sacco (1377–1381)
- Giacomo Fieschi (1382–1400)
- Pileo de' Marini (1400–1429)
- Pietro de' Giorgi (1429–1436)
- Giorgio Fieschi (1436–1439)
- Giacomo Imperiale (1439–1452)
- Paolo Fregoso (1453–1495)
- Jorge da Costa, komendatariusz (1495–1496)
- Paolo Fregoso, komendatariusz (1496–1498)
- Giovanni Maria Sforza (1498–1520?)
- Innocenzo Cibo (1520–1550)
- Girolamo de Sauli (1550–1559)
- Agostino Salvago (1559–1567)
- Cipriano Pallavicino (1567–1586)
- Antonio Maria Sauli (1586–1591)
- Alessandro Centurione (1591–1596)
- Matteo Rivarola (1596–1600)
- Orazio Spínola (1600–1616)
- Domenico Marini (1616–1635)
- Stefano Durazzo (1635–1664)
- Giovanni Battista Spínola (1664–1681)
- Giulio Vincenzo Gentile (1681–1694)
- Giovanni Battista Spínola (1694–1705)
- Lorenzo Fieschi (1705–1726)
- Nicolò Maria de' Franchi (1726–1746)
- Giuseppe Maria Saporiti (1746–1767)
- Giovanni Lercari (1767–1802)
- Giuseppe Spina (1802–1816)
- Luigi Lambruschini (1819–1830)
- Placido Maria Tadini (1831–1847)
- Andreas Charvaz (1852-1869)
- Salvatore Magnasco (1871–1892)
- Tomasz Reggio (1892–1901)
- Edoardo Pulciano (1901–1911)
- Andrea Caron (1912-1915)
- Ludovico Gavotti (1915-1918)
- Tommaso Boggiani (1919–1921)
- Carlo Minoretti (1925–1938)
- Pietro Boetto (1938–1946)
- Giuseppe Siri (1946–1987)
- Giovanni Canestri (1987–1995)
- Dionigi Tettamanzi (1995–2002)
- Tarcisio Bertone (2002–2006)
- Angelo Bagnasco (2006-2020)
- Marco Tasca (od 2020)
|
---|
do 1378 | |
---|
Schizma | Obediencja rzymska (1378-1415) | - Renoul de Monteruc (1378-1382)
- Francesco Moricotti (1382-1394)
- Bartolomeo Francesco de la Capra (1394-1405)
- Angelo Acciaioli (1405-1408)
- Niccolò de Vincione (1409-1413)
- Rotherius de Balhorn (1413-1415)
|
---|
Obediencja awiniońska (1378-1423) | - Jacques de Mantenay (1385-1391)
- Jean de Brogny (1391-1408)
- Jean de Costa (1408-1409)
- Guigo Flandrin (1409-1418)
|
---|
|
---|
Po Soborze w Pizie (1409) | |
---|
Kardynałowie kanclerze 1908-1973 | |
---|