Bartolomeo Guidiccioni

Bartolomeo Guidiccioni
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1470
Lukka

Data i miejsce śmierci

4 listopada 1549
Rzym

Biskup Lukki
Okres sprawowania

1546–1549

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

28 sierpnia 1546

Kreacja kardynalska

19 grudnia 1539
Paweł III

Kościół tytularny

San Cesareo in Palatio
S. Prisca

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

28 sierpnia 1546

Konsekrator

Rodolfo Pio

Współkonsekratorzy

Cristoforo Spiriti
Giovanni Giacomo Barba

Bartolomeo Guidiccioni (ur. w 1470 w Lukce, zm. 4 listopada 1549 w Rzymie) – włoski kardynał.

Życiorys

Urodził się w 1470 roku w Lukce. Studiował nauki humanistyczne, prawo i teologię w Rzymie[1]. Tam poznał Alessandra Farnese, którego został datariuszem, kiedy ten był papieżem[1]. 12 grudnia 1539 roku został biskupem Teramo, a tydzień później został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Cesareo in Palatio[2]. Był przeciwnikiem powołania Towarzystwa Jezusowego, jednak gdy papież zatwierdził nowy zakon, Guidiccioni stał się jego gorącym zwolennikiem[1]. W 1540 roku został członkiem komisji mającej zreformować Rotę Rzymską, a dwa lata później zrezygnował z zarządzania diecezją Teramo[1]. W 1542 roku został mianowany inkwizytorem generalnym, a wkrótce potem prefektem Trybunału Sygnatury Łaski[1]. Paweł III powołał go w skład komisji przygotowującej sobór trydencki[1]. W latach 1544–1545 pełnił funkcję administratora apostolskiego Chiusi[2]. 26 maja 1546 roku został wybrany biskupem Lukki, a 28 sierpnia przyjął sakrę[2]. Zmarł 4 listopada 1549 roku w Rzymie[2].

Przypisy

  1. a b c d e f Bartolomeo Guidiccioni. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2018-08-25]. (ang.).
  2. a b c d Bartolomeo Guidiccioni. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-08-25]. (ang.).
  • p
  • d
  • e
Prefekci Trybunału
Sygnatury Sprawiedliwości
Prefekci Sygnatury Łaski
Prefekci Najwyższego
Trybunału Sygnatury Apostolskiej (od 1908)
  • p
  • d
  • e
Wikariusze
przed 1558
  • Giovanni Marsicano (1106/1107)
  • Pietro Senex (1115, 1117–1120)
  • Corrado Demetri (1130–1137[A])
  • Gregorio Centu (1160)
  • Juliusz (1161–1164)
  • Giovanni da Sutri (1164–1165, 1177)
  • Walter (1167–1168)
  • Gerardo (1184–1188)
  • Ottaviano di Paoli (1198)
  • Pietro Gallocia (1206)
  • Pietro Sasso (1217)
  • Romano Bonaventura (1236)
  • Giacomo Pecoraria (1238)
  • Stefano Conti (1245–1251)
  • Riccardo Annibaldi (1252)
  • Tommaso Fusconi di Berta (1260)
  • Giovanni Colonna (1262)
  • Tommaso da Lentini (1264)
  • Aldobrandino Cavalcanti (1272)
  • Latino Malabranca Orsini (1279)
  • Bartolomeo di Grosseto (1288)
  • Giovanni di Iesi (1290, 1295)
  • Salvo di Recanati (1291)
  • Lamberto di Veglia (1296)
  • Alemanno di Tiro e Oristano (1299)
  • Ranuccio di Cagliari (1301)
  • Niccolò Alberti (1302)
  • Giovanni di Osimo (1303)
  • Giacomo di Sutri (1303)
  • Guittone Farnese (1307)
  • Isnardo Tacconi (1309)
  • Ruggero da Casole (1313)
  • Giovanni di Nepi (1317)
  • Andrea di Terracina (1322, 1325)
  • Angelo Tignosi (1324, 1325)
  • Giovanni Pagnotta (1334, 1335)
  • Nicola Zucci (1341)
  • Raimondo di Rieti (1343)
  • Ponzio di Orvieto (1348, 1349)
  • Giovanni di Orvieto (1361)
  • Pietro Boerio (1365)
  • Giacomo di Muti (1369)
  • Luca Gentili Ridolfucci (1375)
  • Stefano Palosi (1380)
  • Gabriele Gabrieli (1383)
  • Lorenzo Corvini (1389)
  • Giovanni di San Paolo fuori le Mura (1392)
  • Francesco Scaccani (1394, 1399)
  • Paolo di Francesco di Roma (1405, 1407)
  • Francesco di San Martino (1411)
  • Giacomo Isolani (1414–1418)
  • Sante di Tivoli (1420, 1421, 1424)
  • Nicola Lazzaro di Guinigi (1427)
  • Daniele Gari Scotti (1431)
  • Gasparre di Diano (1431)
  • Stefano di Volterra (1434)
  • Genesio di Cagli (1435)
  • Andrea di Osimo (1437)
  • Giosuè Mormile (1441)
  • Onofrio Francesco (1444)
  • Roberto Cavalcanti (1447, 1448)
  • Berardo Eroli (1449)
  • Francesco de Lignamine (1458, 1459)
  • Giovanni Neroni (1461, 1462)
  • Nicola Trevisano (1479, 1487)
  • Leonardo di Albenga (1485)
  • Giacomo Botta (1486, 1489)
  • Jaime Serra i Cau (1492, 1494)
  • Pietro Gamboa (1501)
  • Pietro Accolti (1505)
  • Domenico Giacobazzi (1511)
  • Andrea Giacobazzi (1520)
  • Paolo Capizucchi (1521)
  • Bartolomeo Guidiccioni (1539)
  • Pomponio Cecci (1540)
  • Filippo Archinto (1542)
  • Ludovico Beccadelli (1554)
  • Pietro di Lucera (1555)
  • Virgilio Rosario (1555)
Wikariusze
od 1558
  1. urząd sprawował jeszcze trzykrotnie: w 1145, 1147–1149 i 1150–1152